امام زمان در آیات قرآن و شعرهای مذهبی

زندگی امام پسند.معرفت امام

امام زمان در آیات قرآن و شعرهای مذهبی

زندگی امام پسند.معرفت امام

معرفت علمی و اخلاص عملی
چه ایاتی در قرآن به حضرت مهدی علیه السلام و مطالب مربوط به ایشان تاویل شده است
شعرهای مذهبی خودم

آخرین نظرات

مهدی سبب آزادی انسانهاست

چهارشنبه, ۲۰ مرداد ۱۳۹۵، ۱۲:۱۵ ب.ظ


ابو عبیده حذاء گوید: از امام باقر علیه السلام راجع به استطاعت و گفتار مردم در آن باره پرسیدم

 حضرت این آیه را تلاوت نمود:

 «مردم پیوسته مختلف خواهند بود (از لحاظ عقیده)، جز آنکه را پروردگارت ترحم کند (و به راه حق هدایتش فرماید)

 و ایشان را براى ترحم آفریده- 119 سوره 12-» و فرمود: اى ابا عبیده! مردم در رسیدن به قول حق مختلفند و همگى در هلاکتند (حق را کنار گذاشته از باطل ها پیروى می کنند).

من عرض کردم: خدا مى‏فرماید «جز کسی که پروردگارت به او رحم کند؟»

 فرمود:آنها شیعیان ما هستند و خدا آنها را براى رحمتش آفریده،

از این رو فرمود: «ایشان را براى ترحم آفرید» یعنى براى اطاعت امام آفرید و امام همان رحمتى است که خدا مى‏فرماید: «رحمت من همه چیز را فرا گرفته 156 سوره 7-» آن رحمت علم امام است و علم امام که مأخوذ از علم خداست همه چیز را فراگرفته آنها شیعیان ما هستند (که علم امام آنها را فراگرفته و دیگران چون از علم امام بهره‏اى نبرند، آنها را فرا نمی گیرد).

سپس خداى تعالى فرماید: «رحمت خدا را براى کسانى که پرهیز کنند مقرر میدارد» یعنى از ولایت و طاعت غیر امام پرهیز کنند، سپس فرماید: «او را نزد خود در تورات و انجیل نوشته مییابند» مقصود از او پیغمبر 9 و وصیش و امام قائم است «که ایشان را امر به معروف می کنند (زمانى که قیام فرماید) و از منکر  بازشان می دارد» و منکر  کسى است که فضیلت امام را نپذیرد و منکر شود «و چیزهاى پاکیزه را براى ایشان حلال می کند» چیز پاکیزه به دست آوردن علم است از اهلش «و پلیدى‏ها را بر ایشان حرام می کند» پلیدی ها گفتار مخالفین است «و بار سنگین را از گردنشان بنهد»

 و آن گناهانى است که پیش از شناختن فضیلت امام در میانش بودند «و بند و زنجیرهائى که بر دوش داشتند»

 و زنجیرها همان سخنانى است که در باره ترک فضیلت امام مى‏گفتند، در صورتى که به آن دستور نداشتند، پس چون فضیلت امام را شناختند، بار گران را از دوششان بنهد و بار گران همان گناه است.

سپس خداى تعالى آنها را معرفى کرده و فرموده است: «کسانى که به او (یعنى به امام) ایمان آورده و گرامیش داشته و یاریش کرده‏اند و از نورى که همراه او نازل شده پیروى کرده‏اند ایشان رستگارانند- 157سوره 7-»

  یعنى کسانى که از پرستش جبت و طاغوت دورى گزیدند و جبت و طاغوت. فلان و فلان و فلان است و پرستش اطاعت مردم است از ایشان.

باز خدا فرماید: «به سوى پروردگار خود باز گردید و تسلیم او شوید- 54 سوره 39-» سپس ایشان را پاداش داده و فرموده: «بشارت در زندگى دنیا و آخرت براى آنهاست- 64 سوره 10» و امام ایشان را بقیام و ظهور حضرت قائم 7 و به کشته شدن دشمنانشان و نجات در آخرت و ورود بر محمد 9  در کنار حوض کوثر بشارت دهد.

-----------------------------------------------

تاویل الایات ج1ص178-الصافی ج2ص410-وسائل الشیعه ج18ص45-اثبات الهداه ج3ص447-المحجه ص74-البرهان ج2ص39-نورالثقلین ج2ص83-معجم ح1542-بحار ج‏24 ص354-کافی ج1ص42(ترجمه مصطفوى) ج‏2ص 306-جامع، ج‏2ص471 ج‏3 ص 303

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی