امامت را بشناس

 

اسرا71

یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتیلاً

 (به یاد آورید) روزى را که هر گروهى را با پیشوایشان مى‏خوانیم! کسانى که نامه عملشان به دست راستشان داده شود، آن را(با شادى و سرور) مى‏خوانند؛ و بقدر رشته شکاف هسته خرمایى به آنان ستم نمى‏شود!

 

 الامام الصادق علیه السلام :یا فضیل اعرف إمامک فإنک إذا عرفت إمامک لم یضرک، تقدم هذا الامر أو تأخر ومن عرف إمامه ثم مات قبل أن یقوم صاحب هذا الامر، کان بمنزلة من کان قاعدا فی عسکره، لا بل بمنزلة من قعد تحت لوائه قال: وقال بعض أصحابه: بمنزلة من استشهد مع رسول الله9 .

فضیل بن یسار روایت کرده که از امام جعفر صادق  علیه السلام پرسیدم مقصود از آیه یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ چیست؟ فرمود: اى فضیل! امام خود را بشناس که اگر او را شناختی ضررى به تو نمی رسد خواه این امر زود واقع شود و خواه بتأخیر بیافتد. کسى که امام خود را بشناسد، و سپس پیش از قیام صاحب الامر بمیرد، مثل کسى است که در لشکر او نشسته است، نه! بلکه مانند کسى است که در زیر پرچم او نشسته باشد! بعضى از اصحاب این طور روایت کرده‏اند: مثل کسى است که در رکاب پیغمبر 9 شهید شده باشد.

___________________________________

کافی ج1ص371-نعمانی ص329غیبت طوسی ص276-اثبات الهداه ج3ص515-غایه المرام ص273-البرهان ج2ص429-بحار ج52ص131-معجم ح1655-مهدى موعود 916