بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خالق انسان
سلام بنده من
سلام بنده ای که تو را سرور مخلوقات آفریدم و نپسندیدم که تو مانند سایر مخلوقاتم رها باشی در غرایزت(سوره اسرا70)
تو را آفریدم و پیش از انکه بدانی چه نیاز هایی داری تمام انها را برایت فراهم کردم(دعای عرفه..مفاتیح)
چه آنها یی که در بدنت قرار دادم و تو نتوانسته ای هنوز بخش کوچکی از آنها را دریابی
و هزاران درد و بیماری را با هزاران دکتری که در وجودت قرار داده ام مهار کرده ام
تا به سنی برسی که بتوانی فکر کنی و با عقلی که به عنوان ناخدا در وجودت نهادم نیکی ها را سرمایه رشد خود قرار دهی و با شناخت نشانه های من به من نزدیک شوی
و وجودت را چنان نورانی کنی که شایستگی همجمواری با نیکان من و نعمت های نورانی من را بیابی
و پدر و مادرت را با تو مهربان کردم تا با وجود مشکلات زیادی که برایشان داشتی با مهربانی از تو مراقبتت کنند تا به سنی برسی که..(دعای عرفه..مفاتیح)
نشانه های مختلفی از عظمت و علم و قدرت خود برایت در زمین و آسمان قرار دادم که اگر بخواهی نمی توانی رشته های مختلف علوم طبیعی را بشناسی و نام ببری(و ان تعدو نعمه الله لا تحصوها..)
و باز برای هدایتت به اینها اکتفا نکردم و برای اطمینان از رسیدن باختیارت به مقصد پیامبرانی را برایت فرستادم
و با مقام بلندی که داشتم و از عبادت امثال تو بی نیاز بودم راه را پله پله برایت مشخص کردم(و ربک الغنی ذوالرحمه...)
تا در مقام حیوانیت نمانی...
با این وجود حق دارم از تو گله داشته باشم؟
که به جای شناخت منعم خود و تشکر از او به مقابله با او برخاستی
بنده من ..دختر ایرانی
آیا من نبودم که تو را از جایگاه یک انسان درجه دو
و عروسکی در دست مردان
به مقام انسانیت ارتقا دادم
و به جایگاه حوا و اسیه و مریم رساندم؟
و نگفتم که اگر برای بندگی من در برابر فرعون ها بایستی...برای تو در جوار خودم خانه ای خواهم ساخت
و تو را برای همه مومنینم مثال خواهم زد(تحریم 11 و 12)
و آیا یک زن را حجت خود بر حجتهای الهی قرار ندادم(اسرار الفاطمیه-الانتصار ج7 ص237)
اری
این تکذیب و انکار ،شیوه بشر بوده..تا راه را برای معاصی و عشرت های ناپاکش باز کند(قیامت 5)
اما انتظار من از تو بیش از اینهاست
تو که حکمت برخی دستورات مرا با پیشرفت علم تان یافته ای
و علم من در کلامم برایت ثابت شده است
آیا به تو تذکر ندادم که اگر از هوای نفست پیروی کنی نابودت می کند؟
آیا نگفتم شیطان دشمن بزرگ توست و خیر خواه تو نیست؟
آیا حب وطن را خودم در وجودت قرار ندام؟و آیا تذکر ندادم که این حب نباید کورت کند..تا جایی که اگر حق را آن سوی مرزهای خاکی موهوم تان یافتی آن را به تمسخر بگیری؟و مظلومیت بهترین بندگانم را نادیده بگیری ؟اوکه برای رسیدن حق به نسل بشر،همه هستی خود را فدا کرد
آیا این انصاف است که خوبی های حجت های مرا نادیده بگیری و در عوض به سراغ بی سر و پاهایی بروی که خود را به جای آنها جا زدند و نقص آنها را دلیل نقص دین من بدانی؟(تاریخ سیستان ص 37 و
بحارالانوارمجلد30 صفحه287)
آیا مرا که آفریننده ی همه زبان ها و لهجه ها هستم عاجز از درک زبان خود پنداشتی؟(حجرات 13)
آیا ندانستی که حجت های من به همه زبان ها مسلط اند (اصول کافی 1/482,282 بحارالانوار 26/190)چون آنها را برای هدایت تمام بندگانم فرستاده ام نه فقط قومی خاص؟(توبه 33)
آیا نخوانده ای که امامان من به زبان قوم تو با آنها سخن گفته اند؟(بحارالانوار، ج 50، ص 124.)
آیا تعصب ملی چنان ذهنت را بسته که نتوانی اعتراف به جامعیت زبان عربی در برابر سایر زبان ها داشته باشی؟
من جسم و روح و هدف تو را متفاوت آفریدم..آیا این تفاوت ها را دیدی و بر تفاوت تکلیف دختر و پسر خرده گرفتی؟
آیا این که هدایت بندگانم این قدر برایم مهم است که حاضرم از یک عنصر فاسد انها به نفع دیگران بگذرم برایت عجیب است؟
چگونه باور کردی که بنده ای خوبی دین مرا درک کند و بدون اهداف شیطانی و نیت گمراه کردن دیگران از آن بر گردد؟
با همه این حرف ها راه هدایت را برایت باز گذاشته ام و تمام حرف ها و کار های گذشته ات را می بخشم (ان الله یغفر الذنوب جمیعا)
و ندای ان الله یحب التوابین خود را برای تو ذخیره کرده ام(بقره 222)
همیشه برای بازگشت بندگانم مشتاقم تا بخشش و آمرزش و رضوان مرا درک کنند
و معنای تمام لذت ها را در این آیه بیابند
:"سلام قولا من رب رحیم"
این پاسخ رو یکی از بنده های کوچک خدا از سر احساس تکلیف نوشته
لطفا اشکالاتشو به پای خدا نذارید
نامه خدا قرآنه که هیچ عیبی در ش نیست
