امام زمان در آیات قرآن و شعرهای مذهبی

زندگی امام پسند.معرفت امام

امام زمان در آیات قرآن و شعرهای مذهبی

زندگی امام پسند.معرفت امام

معرفت علمی و اخلاص عملی
چه ایاتی در قرآن به حضرت مهدی علیه السلام و مطالب مربوط به ایشان تاویل شده است
شعرهای مذهبی خودم

آخرین نظرات

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «خروج سفیانی» ثبت شده است

۰۱
ارديبهشت

 

مریم37

فَاخْتَلَفَ الْأَحْزابُ مِنْ بَیْنِهِمْ فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ یَوْمٍ عَظِیمٍ (37):

ولى گروه‏ها از میان پیروان او اختلاف کردند، واى به حال کافران از مشاهده روز بزرگ

عن جابر الجعفی، عن أبی جعفر علیه السلام یقول: «...و إن أهل الشام یختلفون عند ذلک على ثلاث رایات: الأصهب ، و الأبقع ، و السفیانی، ....،

امام باقر علیه السلام :...اهل شام در آن زمان به سه پرجم می گروند:اصهب و ابقع و سفیانی ...و سفیانی و همرامانش که از قبیله ی بنی ذنب الحمارند بر بقیه چیره می شوند تا اینکه کشتاری می کنند که تا آن زمان دیده نشده است

و مردی در شام حاضر می شود و کشتاری می کند که تا آن زمان دیده نشده است و او از بنی ذنب الحمار است و این همان آیه است که می فرماید:

"گروه‏ها از میان پیروان او اختلاف کردند، واى به حال کافران از مشاهده روز بزرگ "

و سفیانی و همراهانش ظاهر می شوند تا اینکه هدفی جز دست یافتن به آل محمد علیهم السلام نخواهد داشت.

بعد سفیانی لشگری هفتاد هزار نفری به کوفه می فرستد،که اهل کوفه را به قتل و به  دار آویخته شدن و اسارت مبتلا می کند.در همین اوضاع و احوال است که ناگهان پرجم هایی از جانب خراسان پیدا می شوند که به ساحل دجله فرود می آید.مردی هم از موالی اهل کوفه با سپاهی ضعیف خروج می کند و به پشت کوفه می رسد و گروهی را به مدینه می فرستد و با آن مردی را می کشد و مهدی و منصور از آنجا می گریزد و کوچک و بزرگ آل محمد را می گیرند و احدی از ایشان نمی ماند مگر اینکه زندانی می شود....

----------------------------

عیاشی ج1ص64-

  • محب الحسینی
۰۶
دی

ابراهیم48

یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ

 در آن روز که این زمین به زمین دیگر، و آسمان ها(به آسمانهاى دیگرى) مبدل مى‏شود، و آنان در پیشگاه خداوند واحد قهار ظاهر مى‏گردند.


عبد اللَّه بن ضمرة از کعب الأحبار نقل کرده که او گفت: «چون روز قیامت فرا رسد بندگان به صورت چهار دسته محشور مى‏شوند: دسته‏اى سواره، دسته‏اى بر گامهاى خویش قدم برمى‏دارند، دسته‏اى به زمین خورده و به زانو درآمده، و دسته‏اى به روى درافتاده و کر و لال و کورند، آنان چیزى نمى‏فهمند و سخن نمى‏گویند و به آنان‏ اجازه داده نمى‏شود که پوزش بخواهند،  آنان کسانى باشند که آتش صورت هاشان را بریان مى‏کند و در این حال که لب هایشان سوخته، کریه المنظر مى‏شوند. به کعب گفته شد: اى کعب، اینان که به روى در افتاده مشحور مى‏شوند و حالشان چنین است چه کسانى‏اند؟

کعب گفت: آنان بر گمراهى و ارتداد و پیمان‏شکنى بوده ‏اند، پس بد چیزى است آنچه براى خویشتن از پیش فرستاده‏اند روز دیدار خدا که با خلیفه و وصى پیامبرشان و عالم و سرور و فاضل خود و پرچمدار و صاحب حوض و مورد امید و امیدوارى در غیر این عالم (یعنى در دنیا) به جنگ پرداخته‏اند، او همان علمى است که ناشناخته نمى‏ماند، و شاهراهى است که هر که از آن برکنار رود هلاک مى‏شود و در آتش واژگون مى‏گردد، قسم به خداى کعب آن علىّ علیه السلام است که دانشمندترین آنان از حیث علم و پیشقدم‏ترین ایشان در اسلام و سرشارترینشان از نظر بردبارى است، کعب در شگفت است از کسى که دیگرى را بر علىّ علیه السلام مقدّم مى‏دارد.

و آن مهدى قائم علیه السلام از تبار علىّ علیه السلام  است که زمین را به زمین دیگرى دگرگون مى‏سازد، و با وجود اوست که عیسى بن مریم 7 بر نصاراى روم و چین احتجاج مى‏کند، همانا مهدى قائم علیه السلام خود از نسل علىّ علیه السلام است که از حیث آفرینش و خوى و آراستگى قیافه و ظاهر و شکوه شبیه ‏ترین مردم به عیسى بن مریم علیه السلام است، خداى عزّ و جلّ آنچه به همه‏ پیامبران بخشیده به او عطا مى‏فرماید  بلکه بیشتر و برتر از آن بدو ارزانى خواهد داشت، همانا قائم علیه السلام از فرزندان علىّ علیه السلام داراى غیبتى است همچون غیبت یوسف، و بازگشتى همانند بازگشت عیسى بن مریم، پس از غیبتش با طلوع ستاره سرخ آشکار خواهد شد هم زمان با ویرانى زوراء که شهر رى است، و فرو رفتن مزوره که همان بغداد باشد، و خروج سفیانىّ، و جنگ فرزندان عبّاس با جوانان ارمنستان و آذربایجان چنان جنگى که هزاران و هزاران نفر در آن کشته مى‏شوند، هر جنگجو شمشیرى زیور یافته به دست مى‏گیرد، پرچم هاى سیاه بر آن به اهتزاز در مى‏آید، آن جنگى است که به مرگ سرخ و طاعون بسیار خطرناک آمیخته است‏.

الغیبة للنعمانی ص 145( ترجمه غفارىص205)-بحار ج‏52 ص 226 

  • محب الحسینی
۰۴
آبان

 

عَنِ الْمُغِیرَةِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ علیه السلام    أَنَّهُ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ  علیه السلام  إِذَا اخْتَلَفَ الرُّمْحَانِ بِالشَّامِ لَمْ تَنْجَلِ إِلَّا عَنْ آیَةٍ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ قِیلَ وَ مَا هِیَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ قَالَ رَجْفَةٌ تَکُونُ بِالشَّامِ یَهْلِکُ فِیهَا أَکْثَرُ مِنْ مِائَةِ أَلْفٍ یَجْعَلُهَا اللَّهُ رَحْمَةً لِلْمُؤْمِنِینَ وَ عَذَاباً عَلَى الْکَافِرِینَ فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ فَانْظُرُوا إِلَى أَصْحَابِ الْبَرَاذِینِ الشُّهْبِ الْمَحْذُوفَةِ وَ الرَّایَاتِ الصُّفْرِ تُقْبِلُ مِنَ الْمَغْرِبِ حَتَّى تَحُلَّ بِالشَّامِ وَ ذَلِکَ عِنْدَ الْجَزَعِ الْأَکْبَرِ وَ الْمَوْتِ الْأَحْمَرِ فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ فَانْظُرُوا خَسْفَ قَرْیَةٍ مِنْ دِمَشْقَ یُقَالُ لَهَا حَرَسْتَا فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ خَرَجَ ابْنُ آکِلَةِ الْأَکْبَادِ مِنَ الْوَادِی الْیَابِسِ حَتَّى یَسْتَوِیَ عَلَى مِنْبَرِ دِمَشْقَ فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ فَانْتَظِرُوا خُرُوجَ الْمَهْدِیِّ علیه السلام 

ابى جعفر (امام باقر) علیه السلام  که آن حضرت فرمود: [امیر المؤمنین علیه السلام  فرمود] هنگامى که دو نیزه در شام ردّ و بدل شد از همدیگر باز نگردد مگر آنکه نشانه‏اى از نشانه‏هاى خداوند هویدا شود. عرض شد: یا امیر المؤمنین آن نشانه چیست؟ فرمود: زلزله‏اى در شام روى دهد که بیش از صد هزار نفر در اثر آن جان مى‏سپارد.

و خداوند آن زلزله را براى مؤمنین موجب رحمت و براى کافرین عذاب قرار میدهد و چون این پیش آمد روى دهد متوجّه سوران مرکب‏هاى سپید و سیاه و گوش (یا دم) بریده باشید و پرچمهاى زردى که از مغرب روى مى‏آورد تا آنکه بشام میرسد و این هنگامى است که بزرگترین ناراحتى و مرگ سرخ روى دهد، و چون چنین شد متوجّه باشید که شهرکى در دمشق بنام (حرستا)  به زمین فرو خواهد رفت .در این هنگام فرزند هند جگر خوار از وادى یابس خروج کند تا آنکه بر منبر دمشق بنشیند، و چون این چنین شود خروج مهدى علیه السلام  را منتظر باشید.

--------------------------------------------

الغیبة للنعمانی ص306( ترجمه فهرى ص360)

  • محب الحسینی