بقره60:
وَ إِذِ اسْتَسْقى مُوسى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاکَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ کُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ :
و به یاد آور هنگامى که موسى براى قوم خود آب طلب کرد. پس به او گفتیم، عصایت را به سنگ بزن. پس، دوازده چشمه آب از آن جوشید و آبشخور هر گروهى از اسباط معلوم شد و گفتیم بخورید و بیاشامید از روزى خداوند و در زمین فساد و فتنهانگیزى نکنید.
امام باقر علیه السلام :إذا خرج القائم من مکّة ینادى منادیه: الا لا یحملنّ أحد طعاما و لا شرابا و حمل معه حجر موسى بن عمران و هو وقر بعیر و لا ینزل منزلا الّا انفجرت منه عیون فمن کان جائعا شبع، و من کان ظمأن روى، و رویت دوابّهم حتّى ینزلوا النّجف من ظهر الکوفة.
امام باقر علیه السلام : آن گاه که قائم عجل الله فرجه از مکّه خارج شود، منادى (جارچى) او ندا خواهد کرد، که آگاه باشید کسى طعام و شراب با خود حمل نکند، او با خود سنگ موسى بن عمران را حمل مىکند و آن به اندازه یک بار شتر است و در هیچ مکانى فرود نمىآید، مگر اینکه از آن چشمهها بجوشد. پس هر کسى گرسنه باشد، سیر مىشود، و هر کسى تشنه باشد، سیراب مىشود و چهارپایان آنها سیر مىشوند، تا اینکه از پشت کوفه در نجف فرود مىآیند
-------------------------------
کافی-کمال الدین-تفسیر بیان السعادة ج1 ص 98- ترجمه بیان السعادة، ج2 ص 71تفسیر الصافی ج1ص 137-تفسیر نور الثقلین ج1 ص84-الجدید فی تفسیر ج1 ص 84 -الفرقان ج1 ص 433
