وداع رباب با علی اصغر

 

وداع مادر با شیر خوار

روی دستان پدر آهسته خوابیدی علی

خواب دریا را کنار آسمان دیدی علی

من نگاهت می کنم گریان ولی امیدوار

تا همیشه قلب مادر را تو امیدی علی

راه را کج کردی اما سمت پشت خیمه گاه

بی وداع از مادرت یکباره کوچیدی علی

کاش صبری می نمودی تا دو ساعت تا غروب

شیر می آمد به سینه؛گرچه نوشیدی علی

شیر‌آخر را از آن تیر سه شعبه با گلو

گر چه از شیرت گرفتم؛شیر جاویدی علی

عمه می گوید که خونت آسمان را شسته است

روسپیدم کرده جای گریه خندیدی علی

گر چه شش ماه است قلبم خنده ات را می تپد

خنده ی آخر جنون بر قلب باریدی علی

زیر خاکی ،نور دل،شاید ولی بر نیزه ها

ساعتی دیگر به رویم باز تابیدی ...

شعر کودکانه حضرت علی اصغر

قصه ی شهید کوچولو

مامان جونم شبا برام همیشه

قصه می گه، قصه نگه نمیشه

می یادتویِ رختخوابَم، کنارم

می بینه که نخوابیدم، بیدارم

ازش میخوام قصه بگه بخوابم

زودی میرم تا بیا رم کتابم

دیشب برام یه قصه ی جدید گفت

قصه ی یک کوچولوی شهید گفت

چشام پر از گریه شد و خوابیدم

خوابِ علی کوچولو رو می دیدم:

مامانِ اون دیگه براش شیر نداشت

دستایِ خسته ی مامان گیر نداشت

تشنه بودن تویِ بیابونِ داغ

رو زمینا، به جای آب، خون داغ

بابا دیگه تنهایِ تنها شده

بعدِ عمو قامتِ اون تا شده

آخه عمو رفته بود آب بیاره

امّا حالا علی عمو نداره

دشمنا هی می رقصن و می خندن

آ بو به رویِ خیمه ها می بندن