خورشید از مغرب

 

یونس5

هُوَ الَّذی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنینَ وَ الْحِسابَ ما خَلَقَ اللَّهُ ذلِکَ إِلاَّ بِالْحَقِّ یُفَصِّلُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (5)

 او کسى است که خورشید را روشنایى، و ماه را نور قرار داد؛ و براى آن منزلگاه‏هایى مقدّر کرد، تا عدد سالها و حساب(کارها) را بدانید؛ خداوند این را جز بحق نیافریده؛ او آیات(خود را) براى گروهى که اهل دانشند، شرح مى‏دهد!

از ابى ذر غفارى روایت کرده : در خدمت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله بودم و به آفتاب که در حال غروب کردن بود نگاه می کردم 

تا آنکه به کلى از نظر پنهان شد

 حضورش عرض کردم: ای رسول خدا! آفتاب کجا رفت و کجا پنهان شد؟

 فرمود در آسمان و این است معناى وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ که مراد از صنع پروردگار است سپس جبرئیل آفتاب را به روپوشى از نور پوشانیده و آن را در جو آسمان رها نموده تا آنکه از محل مقرر و به موقع خود مجددا طلوع نماید 

پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود گویا می بینیم که آن را حبس کردند و نورى از آن در مدت سه ساعت نمی تابد و به آن امر می شود که از مغرب طلوع کند و معناى إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ همین است و همین حال را ماه دارد که از افق طلوع نموده و به سوى غرب در گردش است تا آنکه غروب کند و به سیر خود ادامه می دهد و جبرئیل روپوشى از نور به آن می پوشاند و این است معناى هُوَ الَّذِی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً.

 أبوذر گفت پس از این فرمایشات نماز مغرب را با رسول اکرم صلی الله علیه و آله به جا آوردیم.

------------------------------------

أمالی الصدوق ص 463 -بحار ج‏55ص 145-تفسیر جامع ج‏3 ص 192 

طلوع خورشید از غرب

یونس5

هُوَ الَّذی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنینَ وَ الْحِسابَ ما خَلَقَ اللَّهُ ذلِکَ إِلاَّ بِالْحَقِّ یُفَصِّلُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (5)

 او کسى است که خورشید را روشنایى، و ماه را نور قرار داد؛ و براى آن منزلگاه‏هایى مقدّر کرد، تا عدد سالها و حساب(کارها) را بدانید؛ خداوند این را جز بحق نیافریده؛ او آیات(خود را) براى گروهى که اهل دانشند، شرح مى‏دهد!

عَنْ أَبِی ذَرٍّ الْغِفَارِیِّ قَالَ کُنْتُ آخِذاً بِیَدِ النَّبِیِّ وَ نَحْنُ نَتَمَاشَى جَمِیعاً فَمَا زِلْنَا نَنْظُرُ إِلَى الشَّمْسِ حَتَّى غَابَتْ فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَیْنَ تَغِیبُ قَالَ فِی السَّمَاءِ ثُمَّ تَرْفَعُ مِنْ سَمَاءٍ إِلَى سَمَاءٍ حَتَّى تَرْفَعَ إِلَى السَّمَاءِ السَّابِعَةِ الْعُلْیَا حَتَّى تَکُونَ تَحْتَ الْعَرْشِ فَتَخِرَّ سَاجِدَةً فَتَسْجُدَ مَعَهَا الْمَلَائِکَةُ الْمُوَکَّلُونَ بِهَا ثُمَّ تَقُولُ یَا رَبِّ مِنْ أَیْنَ تَأْمُرُنِی أَنْ أَطْلُعَ أَ مِنْ مَغْرِبِی أَمْ مِنْ مَطْلِعِی فَذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ یَعْنِی بِذَلِکَ صُنْعَ الرَّبِّ الْعَزِیزِ فِی مُلْکِهِ بِخَلْقِهِ قَالَ فَیَأْتِیهَا جَبْرَئِیلُ بِحُلَّةِ ضَوْءٍ مِنْ نُورِ الْعَرْشِ عَلَى مَقَادِیرِ سَاعَاتِ النَّهَارِ فِی طُولِهِ فِی الصَّیْفِ أَوْ قِصَرِهِ فِی الشِّتَاءِ أَوْ مَا بَیْنَ ذَلِکَ فِی الْخَرِیفِ وَ الرَّبِیعِ قَالَ فَتَلْبَسُ‏تِلْکَ الْحُلَّةَ کَمَا یَلْبَسُ أَحَدُکُمْ ثِیَابَهُ ثُمَّ تَنْطَلِقُ بِهَا فِی جَوِّ السَّمَاءِ حَتَّى تَطْلُعَ مِنْ مَطْلِعِهَا قَالَ النَّبِیُّ ص فَکَأَنِّی بِهَا قَدْ حُبِسَتْ مِقْدَارَ ثَلَاثِ لَیَالٍ ثُمَّ لَا تُکْسَى ضَوْءاً وَ تُؤْمَرُ أَنْ تَطْلُعَ مِنْ مَغْرِبِهَا فَذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ- إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ  وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ وَ الْقَمَرُ کَذَلِکَ مِنْ مَطْلِعِهِ وَ مَجْرَاهُ فِی أُفُقِ السَّمَاءِ وَ مَغْرِبِهِ وَ ارْتِفَاعِهِ إِلَى السَّمَاءِ السَّابِعَةِ وَ یَسْجُدُ تَحْتَ الْعَرْشِ وَ جَبْرَئِیلُ یَأْتِیهِ بِالْحُلَّةِ مِنْ نُورِ الْکُرْسِیِّ فَذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ- هُوَ الَّذِی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً

از ابى ذر غفارى روایت کرده : در خدمت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله بودم و به آفتاب که در حال غروب کردن بود نگاه می کردم تا آنکه به کلى از نظر پنهان شد حضورش عرض کردم: ای رسول خدا! آفتاب کجا رفت و کجا پنهان شد؟ فرمود در آسمان و این است معناى وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ که مراد از صنع پروردگار است سپس جبرئیل آفتاب را به روپوشى از نور پوشانیده و آن را در جو آسمان رها نموده تا آنکه از محل مقرر و به موقع خود مجددا طلوع نماید و پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود گویا می بینیم که آن را حبس کردند و نورى از آن در مدت سه ساعت نمی تابد و به آن امر می شود که از مغرب طلوع کند و معناى إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ همین است و همین حال را ماه دارد که از افق طلوع نموده و به سوى غرب در گردش است تا آنکه غروب کند و به سیر خود ادامه می دهد و جبرئیل روپوشى از نور به آن می پوشاند و این است معناى هُوَ الَّذِی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً.

 أبوذر گفت پس از این فرمایشات نماز مغرب را با رسول اکرم صلی الله علیه و آله به جا آوردیم.

------------------------------------

أمالی الصدوق ص 463 -بحار ج‏55ص 145-تفسیر جامع ج‏3 ص 192

طلوع خورشید از مغرب

انعام158

هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلائِکَةُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّکَ أَوْ یَأْتِیَ بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ یَوْمَ یَأْتی‏ بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فی‏ إیمانِها خَیْراً قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ (158)

 آیا جز این انتظار دارند که فرشتگان(مرگ) به سراغشان آیند، یا خداوند(خودش) به سوى آنها بیاید، یا بعضى از آیات پروردگارت!اما آن روز که بعضى از آیات پروردگارت تحقّق پذیرد، ایمان‏آوردن افرادى که قبلاً ایمان نیاورده‏اند، یا در ایمانشان عمل نیکى انجام نداده‏اند، سودى به حالشان نخواهد داشت! بگو: انتظار بکشید ما هم انتظارمى‏کشیم!»

(النبی 9 ) خمسا (کذا) لا أدری أیتهن أول من الآیات وأیتهن (إذا) جاءت لم ینفع نفسا إیمانها لم تکن آمنت من قبل أوکسبت فی إیمانها خیرا: طلوع الشمس من مغربها، والدجال،ویأجوج ومأجوج، والدخان، والدابة.

پیامبر 9 :پنج چیز است که نمی دانم کدامشان اولین از نشانه ها(ی مخصوص ظهور )است و کدام آنهاست که هنگامی که بیاید ایمان‏آوردن افرادى که قبلاً ایمان نیاورده‏اند، یا در ایمانشان عمل نیکى انجام نداده‏اند، سودى به حالشان نخواهد داشت:طلوع خورشید از مغرب آن،ودجال و یاجوج و ماجوج و دود و دابه.

-------------------------------------------------

ابن حماد ص183-ابن ابی شیبه ج15ص6665-تفسیر طبری ج8ص74-الحاکم ج4ص545-الدر المنثور ج3ص59-معجم الاحادیث ح1523

 

 (أمیر المؤمنین علیه السلام ) ألا وتکون الناس بعد طلوع الشمس من مغربها کیومهم هذا، یطلبون النسل والولد، یلقی الرجل الرجل فیقول: متی ولدت؟ فیقول: من طلوع الشمس من المغرب. وترفع التوبة فلا ینفع نفسا إیمانها لم تکن آمنت من قبل، أو کسبت فی إیمانها خیرا، هو التوبة.

أمیر المؤمنین علیه السلام:بدانید مردم بعد از طلوع خورشید از مغربش مانند امروزشان هستند ،نسل و فرزند می جویند ،مردی به مرد دیگر می رسد و می پرسد:کی به دنیا آمده ای؟ می گوید:هنگام طلوع خورشید از مغرب .و در این هنگام است که توبه برداشته می شود و ایمان‏آوردن افرادى که قبلاً ایمان نیاورده ‏اند، یا در ایمانشان عمل نیکى انجام نداده‏اند، سودى به حالشان نخواهد داشت یعنی توبه دیگر سودی ندارد.

------------------------------------

عقد الدرر ص326-معجم الاحادیث ح1524

 

 (الامام الباقر علیه السلام ) بعث الله محمدا 9  بخمسة أسیاف ثلاثة منها شاهرة لا تغمد إلی أن تضع الحرب أو زارها، ولن تضع الحرب أو زارها حتی تطلع الشمس من مغربها، فإذا طلعت الشمس من مغربها آمن الناس کلهم فی ذلک الیوم، فیومئذ (لا ینفع نفسا إیمانها لم تکن آمنت من قبل أو کسبت فی إیمانها خیرا)، وسیف منها ملفوف، وسیف منها مغمود سله إلی غیرنا وحکمه إلینا....

امام صادق علیه السلام او را فرمود: خداى عز و جل محمد 9 را با پنج شمشیر برانگیخت سه شمشیر از آن شمشیرها برهنه و از غلاف کشیده است تا جنگ پایان یابد و هرگز جنگ پایان نیابد تا آفتاب از مغرب خود بتابد و چون آفتاب از مغربش سر برآرد آن روز امنیت عمومى بر همه مردم حکومت کند آن روز است که ایمان کسى که از پیش ایمان نیاورده باشد و یا از ایمانش بهره بردارى نکرده است سودى بحالش ندهد و یک شمشیر از آن شمشیرها پیچیده است و یکى در نیام که بروى دیگران کشیده مى‏شود ولى حکمش بدست ما است‏

---------------------------------------

قمی ج2ص528-الکافی ج5ص10-خصال ج1ص274( ترجمه فهرى ج‏1 ص304)-تحف العقول ص288-تهذیب الاحکام ج4ص114-الوافی ج2باب جهاد ص10-وسائل الشیعه ج11ص16-بحار ج19ص181-جامع احادیث شیعه ج13ص179

 (الامامان الباقر والصادق 8) طلوع الشمس من المغرب، وخروج الدابة والدجال، والرجل یکون مصرا ولم یعمل علی الایمان ثم تجئ الآیات فلا ینفعه إیمانه.

از امام باقر و صادق علیه السلام که روزى که برخى آیات پروردگارت آید بر آمدن خورشید است از مغرب و خروج دجال و ظهور دود و مردى کفر اندوز بوده و کار ایمانى نکرده و آنگاه که این نشانه‏ها آمدند ایمانش سودى ندارد.

----------------------------------------

عیاشی-کافی ج2 ص173-اخلاق اسلامى:ترجمه جلد پانزدهم بحار  ص 25

 

عن أبی جعفر علیه السلام فی قوله [تعالى‏] یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها [أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمانِها خَیْراً] [إلى آخر الآیة]  یعنی صفوتنا ونصرتنا، قلت إنما قدر الله عنه باللسان والیدین والقلب، قال: یا خثیمة ألم تکن نصرتنا باللسان کنصرتنا بالسیف، ونصرتنا بالیدین أفضل والقیام فیها.یا خثیمة إن القرآن نزل أثلاثا، فثلث فینا، وثلث فی عدونا، وثلث فرائض وأحکام. ولو أن آیة نزلت فی قوم ثم ماتوا أولئک ماتت الآیة، إذا مابقی من القرآن شئ. إن القرآن عربی من أوله إلی آخره، وآخره إلی أوله، ماقامت السماوات والارض، فلکل قوم آیة یتلونها. یا خیثمة إن الإسلام بدا غریبا و سیعود غریبا فطوبى للغرباء و هذا فی أیدی الناس فکل على هذا یا خیثمة سیأتی على الناس زمان لا یعرفون [الله‏] ما هو [و] التوحید حتى یکون خروج الدجال و حتى ینزل عیسى ابن مریم علیه السلام من السماء و یقتل الله الدجال علی یدیه ویصلی بهم رجل منا اهل البیت ..

: خثیمه گفت از حضرت باقر علیه السلام در باره آیه یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها تا آخر آیه پرسیدم فرمود منظور دوست و یارى ما خانواده است گفتم به مقدارى که خداوند مرا توفیق دهد با زبان و دست و قلب در راه شما کوشش می کنم.

فرمود خثیمه! یارى با زبان مانند یارى با شمشیر است و یارى با دو دست بهتر است. قرآن به سه قسمت تقسیم شده یک سوم آن در باره ما خانواده است و یک سوم در باره دشمنان ما و یک سوم دستور و احکام است اگر آیه‏اى در باره گروهى نازل شده باشد که آنها از دنیا رفته‏اند در صورتى که منظور و مفاد آیه نیز از بین برود دیگر از قرآن چیزى باقى نمى‏ماند تمام قرآن قابل انطباق است تا وقتى آسمان و زمین پایدار باشد هر گروهى آیه‏اى دارند که آن را می خوانند.

یا خثیمه! اسلام ابتدایش غریب بود و در آینده نیز غریب خواهد شد خوشا به حال غریبان.

خثیمه! روزى بر مردم خواهد آمد که خدا و توحید را نشناسند تا ظهور دجال و تا موقعى که عیسى بن مریم از آسمان فرود آید و خداوند دجال را به دست او بکشد و یکى از ما خانواده بر آنها امامت کند و نماز بخواند، نمى‏بینى‏ عیسى پشت سر ما نماز می خواند با اینکه پیامبر است ما از او برتر و بالاتریم.

------------------------------------------

تفسیر فرات ص44-بحار ج24ص328-معجم الاحادیث ح1527-بخش امامت(ترجمه جلد هفتم بحار )   ج‏2 ص280   

آیات آخر الزمان

 

انعام37:

وَ وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قادِرٌ عَلى‏ أَنْ یُنَزِّلَ آیَةً وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ

و گفتند چرا نشانه (و معجزه‏اى) از طرف پروردگارش بر او نازل نمى‏گردد، بگو خداوند قادر است که نشانه‏اى نازل کند، ولى بیشتر آنها نمى‏دانند.

علی بن إبراهیم: و فی روایة أبی الجارود، عن أبی جعفر علیه السلام فی قوله: إِنَّ اللَّهَ قادِرٌ عَلى‏ أَنْ یُنَزِّلَ آیَةً: «و سیریکم فی آخر الزمان آیات، منها: دابة الأرض، و الدجال، و نزول عیسى بن مریم علیه السلام و طلوع الشمس من مغربها».

اما باقر علیه السلام :آیات در آخر الزمان به شما نشان  داده می شود.از آنهاست:جنبنده ی زمین ،ودجال ونزول عیسى بن مریم علیه السلام و طلوع  خورشید از مغربش.

-------------------------------

صافی ج2 ص118-قمی ج1ص198-الایقاظ ص540-البرهان ج1ص524-بحارج17ص204"ج52ص181-نورالثقلین ج1ص714-تفسیر جامع، ج‏2، ص: 305-معجم ح1518