شعر ورود امام رضا به نیشابور

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام😊

 طاعاتتون قبول✨

خدا قوت🌻

این بار به مناسبت سالروز ورود❤️ امام رضا❤️ سلام الله علیه به 

شهر عزیز مون نیشابور❤️شهر حدیث سلسله الذهب

10تیر

شعر کودکانه ای براتون دارم

که البته خوندنش برای بزرگترها هم شاید بد نباشه😎

(وزن شعر یکی دو جا عوض میشه)

   🌴🐪امام رضا علیه السلام در نیشابور🌴🐪

پر شده کوچه هامون از گل و نور       

می خواد بیاد امام رضا نشابور

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

با صدای پرنده ها اینجا چراغون شده     

محبت اومده؛ بدی ،از دلا بیرون شده

تموم مردم اومدن به دشت و صحرای دور  

 دستها شده سایه بون چشمای اونها تو نور

یکی صدا زد :اومدن،....راست می گفت          

چیزی که دل ها همه می خواست می گفت

صدای تکبیر می اومد تو کل دشت و صحرا            

یک صلوات احمدی نذر قدوم آقا

به موج جمعیت ،آقا،...لحظه نگاهی کردن             

دل ها رو تا شهر مدینه،یک هو راهی کردن

یکدفه دست بدست هم شد همه آیینه ها       

تبدیلِ به شادی و نور شدن همه کینه ها

هر کسی میخواست که خودش ،میزبان ِآقا بشه 

خادمِ افتخاری،چند روزی ،برای مولا بشه

می گفت:بفرمایید آقا!خونه ی ما وسیعه             

 گر چه شما مقامتون بلنده و رفیعه..

امام که می خواست دلای همّگی خندون باشه           چشم ها همه پر از امید،شادی فراوون باشه

گفت:شترم خوب می دونه کجا باید بمونیم     

هر جا اگر باشیم بازم،مهمون همّه تونیم

🐪🐪🐪🐪🐪🐪🐪

هر جا می رفت تو کوچه آفتاب می شد        

قند تو دل ِ صاحب اون آب می شد

☀️☀️☀️

ولی شتر رفت و رسید به جایی         

که صاحبش ،خانومی بود خدایی

خونه ش اگر حقیر و مختصر بود        

دلش پر از ستاره و گهر بود

امام رضا پسندیدن خونه شو            

خونه ی کوچیک ؛دل ِ بی کینه شو

آفتاب اومد؛خونه ش پر از نور شده         

قشنگ ترین بیتِ نشابور شده

گذاشتن اسم اون زنو :"پسنده"         

اقبال اون خانوم چقد بلنده

درخت بادومی امام اونجا کاشت       

 چه فایده هایی که واسه محل داشت

امام رضا!ممنون تیم  آقاجون     

حدیثتون پیچیده تو گوشامون

*****

وقتی امام می خواست بره از اینجا            

 جواهری به یادگار داد به ِما

عالما مون قلم به دست دویدن         

 به ناقه ی امام رضا رسیدن

گفتن :اگر وقت جدایی شده             

 زمانِ تقدیر خدایی شده

لا اقل از اون همه علمِ پربار           

 بدین به ما یه خوشه ای یادگار

امام ،سوار ناقه بود،و،ایستاد            

  پرده رو از کجاوه یک طرف داد

گــــفت حدیثی که فقط طلا بود        

 از طرف حجت هایِ خدا بود

از پدرش،پدربزرگ و اجداد          

  که رحمت ِ خدا به همّه شون باد