ابو عبیده حذاء گوید: از امام باقر علیه السلام راجع به استطاعت و گفتار مردم در آن باره پرسیدم
حضرت این آیه را تلاوت نمود:
«مردم پیوسته مختلف خواهند بود (از لحاظ عقیده)، جز آنکه را پروردگارت ترحم کند (و به راه حق هدایتش فرماید)
و ایشان را براى ترحم آفریده- 119 سوره 12-» و فرمود: اى ابا عبیده! مردم در رسیدن به قول حق مختلفند و همگى در هلاکتند (حق را کنار گذاشته از باطل ها پیروى می کنند).
من عرض کردم: خدا مىفرماید «جز کسی که پروردگارت به او رحم کند؟»
فرمود:آنها شیعیان ما هستند و خدا آنها را براى رحمتش آفریده،
امام صادق علیه السلام درباره ی آیه ی158 سوره انعام:" اما آن روز که این آیات و نشانه ها تحقق پذیرد ایمان آوردن افرادى که قبلا ایمان نیاورده اند و یا عمل نیکى انجام نداده اند سودى به حالشان نخواهد داشت " فرمود:
منظور خروج قیام کننده ی مورد انتظار ماست.
------------------------------------
تفسیر نور الثقلین، ج1، ص: 781
اعراف142
وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثِینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً وَ قالَ مُوسى لِأَخِیهِ هارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِ7سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ (142)
و ما به موسى سى شب وعده گذاردیم سپس آن را با ده شب (دیگر) تکمیل نمودیم به این ترتیب میعاد پروردگارش چهل شب تمام شد و موسى به برادرش هارون گفت جانشین من در میان قوم من باش و (آنها را) اصلاح کن و از روش مفسدان پیروى منما.
عَنِ الْفُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ قُلْتُ لِهَذَا الْأَمْرِ وَقْتٌ فَقَالَ کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ إِنَّ مُوسَى علیه السلام لَمَّا خَرَجَ وَافِداً إِلَىرَبِّهِ وَاعَدَهُمْ ثَلَاثِینَ یَوْماً فَلَمَّا زَادَهُ اللَّهُ عَلَى الثَّلَاثِینَ عَشْراً قَالَ قَوْمُهُ قَدْ أَخْلَفَنَا مُوسَى فَصَنَعُوا مَا صَنَعُوا فَإِذَا حَدَّثْنَاکُمُ الْحَدِیثَ فَجَاءَ عَلَى مَا حَدَّثْنَاکُمْ بِهِ فَقُولُوا صَدَقَ اللَّهُ وَ إِذَا حَدَّثْنَاکُمُ الْحَدِیثَ فَجَاءَ عَلَى خِلَافِ مَا حَدَّثْنَاکُمْ بِهِ فَقُولُوا صَدَقَ اللَّهُ تُؤْجَرُوا مَرَّتَیْن
فضیل بن یسار گوید: از امام باقر علیه السلام پرسیدم:آیا برای این امر (ظهور)وقتی مقرر است؟
فرمود:تعیین کنندگان وقت دروغ گفتند.موسی علیه السلام هنگامی که به مهمانی پروردگارش رفت و به قومش وعده ی سی روز داد؛خداوند ده روز به سی روز افزود.قومش به او گفتند:موسی علیه السلام با ما خلف وعده کرد و کردند آنچه کردند.(گوساله پرست شدند.) پس اگر ما خبرى بشما گفتیم و طبق گفته ما واقع شد، بگوئید: خدا راست فرموده است و اگر به شما خبرى گفتیم و بر خلاف گفته ما واقع شد، بگوئید: خدا راست فرموده است تا دو پاداش گیرید.
-----------------------------------
کافی ج1ص369 (ترجمه مصطفوى ج2 ص192 ) -بحار ج52 ص118-الغیبة للنعمانی ص294
اسرا71
یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتیلاً
(به یاد آورید) روزى را که هر گروهى را با پیشوایشان مىخوانیم! کسانى که نامه عملشان به دست راستشان داده شود، آن را(با شادى و سرور) مىخوانند؛ و بقدر رشته شکاف هسته خرمایى به آنان ستم نمىشود!
الامام الصادق علیه السلام :یا فضیل اعرف إمامک فإنک إذا عرفت إمامک لم یضرک، تقدم هذا الامر أو تأخر ومن عرف إمامه ثم مات قبل أن یقوم صاحب هذا الامر، کان بمنزلة من کان قاعدا فی عسکره، لا بل بمنزلة من قعد تحت لوائه قال: وقال بعض أصحابه: بمنزلة من استشهد مع رسول الله9 .
فضیل بن یسار روایت کرده که از امام جعفر صادق علیه السلام پرسیدم مقصود از آیه یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ چیست؟ فرمود: اى فضیل! امام خود را بشناس که اگر او را شناختی ضررى به تو نمی رسد خواه این امر زود واقع شود و خواه بتأخیر بیافتد. کسى که امام خود را بشناسد، و سپس پیش از قیام صاحب الامر بمیرد، مثل کسى است که در لشکر او نشسته است، نه! بلکه مانند کسى است که در زیر پرچم او نشسته باشد! بعضى از اصحاب این طور روایت کردهاند: مثل کسى است که در رکاب پیغمبر 9 شهید شده باشد.
___________________________________
کافی ج1ص371-نعمانی ص329غیبت طوسی ص276-اثبات الهداه ج3ص515-غایه المرام ص273-البرهان ج2ص429-بحار ج52ص131-معجم ح1655-مهدى موعود 916