دعای حضرت مهدی هنگام ظهور

. امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: گویا قائم را مى‏بینم که بر اسب سیاهى که میان پیشانیش از سفیدى‏ می درخشد سوار است و از وادى السلام به طرف خندق مسجد سهله می رود و این دعا را می خواند:

لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً  لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ إِیمَاناً وَ صِدْقاً 

لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تَعَبُّداً وَ رِقّاً

اللَّهُمَّ مُعِزَّ کُلِّ مُؤْمِنٍ وَحِیدٍ وَ مُذِلَّ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ

أَنْتَ کَنَفِی حِینَ تُعْیِینِی الْمَذَاهِبُ وَ تَضِیقُ عَلَیَّ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ

اللَّهُمَّ خَلَقْتَنِی وَ کُنْتَ غَنِیّاً عَنْ خَلْقِی وَ لَوْ لَا نَصْرُکَ إِیَّایَ لَکُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِینَ

یَا مُنْشِرَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَوَاضِعِهَا وَ مُخْرِجَ الْبَرَکَاتِ مِنْ مَعَادِنِهَا وَ یَا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِشُمُوخِ الرِّفْعَةِ فَأَوْلِیَاؤُهُ بِعِزِّهِ یَتَعَزَّزُونَ

یَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکُ نِیرَ  الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطْوَتِهِ‏ خَائِفُونَ

أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی فَطَرْتَ بِهِ خَلْقَکَ فَکُلٌّ لَکَ مُذْعِنُونَ

أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُنْجِزَ لِی أَمْرِی وَ تُعَجِّلَ لِی فِی الْفَرَجِ وَ تَکْفِیَنِی وَ تَقْضِیَ حَوَائِجِی السَّاعَةَ السَّاعَةَ اللَّیْلَةَ اللَّیْلَةَ إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیر

---------------------------------------------

بحار ج‏52 ص391 -مهدى موعود ص 1143  

بشارت پیامبر به ظهور مهدی

 

آل عمران26:

ُ إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ (26):بارالها! ، تو بر هر چیزى قادرى‏

ابن ابی لیلی نقل می کند که پدرم گفت:

در جنگ خیبر پیغمبر پرچم را به على علیه السّلام داد و خداوند لشکر اسلام را فاتح گردانید آنگاه ماجراى غدیر خم و انتصاب حضرت را بمقام خلافت بلا فصل و پاره‏اى از فضائل مولى را ذکر نموده و میگوید: آنگاه پیغمبر گریست.

گفتند یا رسول اللَّه براى چه گریه می کنید؟

فرمود: جبرئیل به من خبر داد که امتم بر على ستم می کنند و او را از حقش بازمی دارند و شهیدش می نمایند و فرزندانش را نیز به قتل می رسانند و بر آنها ظلم روا می  دارند

 جبرئیل از جانب پروردگار اطلاع داده که این ستمها بالأخره پایان می پذیرد و قائم آنها ظهور می کند

و نام آنها بالامی  گیرد و همه امت دوستدار آنان می گردند، دشمنان آنها اندک‏ و بدخواه آنان خوار شود، و مدح گویان آنها افزون گردد و این در زمانى است که اوضاع شهرها تغییر کند و مردم ضعیف گردند  و از فرج امام زمان مأیوس شوند در آن هنگام قائم در میان امت آشکار شود.

نام وى مانند نام من و نام پدرش مانند نام فرزند من  و خود وى از اولاد دخترم فاطمه است. خداوند حق را با شمشیر آنها آشکار گرداند و باطل را از میان ببرد دسته‏اى از مردم با میل و گروهى از ترس پیروى آنها را انتخاب می کنند. سپس گریه پیغمبر فرو نشست. آنگاه فرمود اى جماعت مؤمنین شما را به آمدن مهدى مژده می دهم که وعده خداوند خلاف پذیر نیست و خواسته او برگشت ندارد. خداوند حکیم و خبیر و فتح الهى نزدیک است پروردگارا! آنها اهل بیت من هستند. پلیدى را از آنها دور کن و آنها را پاک و پاکیزه گردان و در پناه خودت محفوظ بدار و نصرت و یارى ده و آنها را عزیز گردان و درمانده مکن و آنان را جانشین من قرار ده إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیر

ظهور مهدی مانند زنده شدن صاحب حمار

 

سوره البقرة (2): آیه 259

أَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلى‏ قَرْیَةٍ وَ هِیَ خاوِیَةٌ عَلى‏ عُرُوشِها قالَ أَنَّى یُحْیِی هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَه‏

یا همانند کسى که از کنار یک آبادى(ویران شده) عبور کرد، در حالى که دیوارهاى آن، به روى سقفها فرو ریخته بود، (و اجساد و استخوانهاى اهل آن، در هر سو پراکنده بود؛ او با خود) گفت: «چگونه خدا اینها را پس از مرگ، زنده مى‏کند؟!» (در این هنگام،) خدا او را یکصد سال میراند؛ سپس زنده کرد

 (الباقر علیه السلام) مثل أمرنا فی کتاب الله مثل صاحب الحمار أماته الله مائة عام ثم بعثه.

ابی بصیر می گوید که از امام باقر شنیدم که می فرمود مثل ما در کتاب خداوند- قرآن کریم- مثل صاحب حمار است که خداوند او را یکصد سال میراند و سپس او را زنده کرد.

-----------------------------------

 ترجمه غیبت طوسی ص 731-غیبت طوسی ص260-الایقاظ من الهجعه ص184-185ب6ح40-اثبات الهداه ج3ص512-معجم الاحادیث ح1471

نور 55 یاران مهدی

نور55:

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ

خدا به کسانى از شما که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند وعده کرده که شما را در این سرزمین جانشین دیگران کند، آن چنان که گذشتگان آنان را جانشین کرد، و نیز دینشان را آن دینى که براى ایشان پسندیده استقرار دهد و از پى ترسى که داشتند امنیت روزیشان فرماید تا مرا عبادت کنند و چیزى را با من شریک نکنند و هر کس پس از این کافر شود آنان خود عصیان‏پیشگانند.

امام سجاد  علیه السلام  :آنها به خدا سوگند شیعیان ما هستند، خداوند این کار را براى آنها به دست مردى از ما انجام مى ‏دهد که «مهدى علیه السلام    » این امت است زمین را پر از عدل و داد مى‏کند آن گونه که از ظلم و جور پر شده باشد و هم او است که پیامبر صلی الله علیه و اله در حق وى فرموده اگر از عمر دنیا جز یک روز باقى نماند خداوند آن روز را آن قدر طولانى مى‏ کند تا مردى از دودمان من که نامش نام من است حاکم بر زمین شود و صفحه زمین را پر از عدل و داد کند آن گونه که از ظلم و جور پر شده باشد.

اختلافات و جنگ در شام

 

مریم37

فَاخْتَلَفَ الْأَحْزابُ مِنْ بَیْنِهِمْ فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ یَوْمٍ عَظِیمٍ (37):

ولى گروه‏ها از میان پیروان او اختلاف کردند، واى به حال کافران از مشاهده روز بزرگ

عن جابر الجعفی، عن أبی جعفر علیه السلام یقول: «...و إن أهل الشام یختلفون عند ذلک على ثلاث رایات: الأصهب ، و الأبقع ، و السفیانی، ....،

امام باقر علیه السلام :...اهل شام در آن زمان به سه پرجم می گروند:اصهب و ابقع و سفیانی ...و سفیانی و همرامانش که از قبیله ی بنی ذنب الحمارند بر بقیه چیره می شوند تا اینکه کشتاری می کنند که تا آن زمان دیده نشده است

و مردی در شام حاضر می شود و کشتاری می کند که تا آن زمان دیده نشده است و او از بنی ذنب الحمار است و این همان آیه است که می فرماید:

"گروه‏ها از میان پیروان او اختلاف کردند، واى به حال کافران از مشاهده روز بزرگ "

و سفیانی و همراهانش ظاهر می شوند تا اینکه هدفی جز دست یافتن به آل محمد علیهم السلام نخواهد داشت.

بعد سفیانی لشگری هفتاد هزار نفری به کوفه می فرستد،که اهل کوفه را به قتل و به  دار آویخته شدن و اسارت مبتلا می کند.در همین اوضاع و احوال است که ناگهان پرجم هایی از جانب خراسان پیدا می شوند که به ساحل دجله فرود می آید.مردی هم از موالی اهل کوفه با سپاهی ضعیف خروج می کند و به پشت کوفه می رسد و گروهی را به مدینه می فرستد و با آن مردی را می کشد و مهدی و منصور از آنجا می گریزد و کوچک و بزرگ آل محمد را می گیرند و احدی از ایشان نمی ماند مگر اینکه زندانی می شود....

----------------------------

عیاشی ج1ص64-

جمع شدن یاران مهدی

بقره148

ایْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ:

 خداوند شما را  حاضر مى‏کند زیرا او بر هر کارى توانا است‏.

 

عن عبد العظیم الحسنی (رضی الله عنه)، قال: قلت لمحمد بن علی بن موسى (علیه السلام): إنی لأرجو أن تکون القائم من أهل بیت محمد (صلى الله علیه و آله)، الذی یملأ الأرض قسطا و عدلا، کما ملئت ظلما و جورا؟.

فقال (علیه السلام): «ما منا إلا قائم بأمر الله [و هاد إلى دین الله‏]، و لکن القائم الذی یطهر الله به الأرض من الکفر و الجحود، و یملأها قسطا و عدلا، هو الذی تخفى على الناس ولادته، و یغیب عنهم شخصه، و تحرم علیهم تسمیته، و هو سمی رسول الله (صلى الله علیه و آله) و کنیه، و هو الذی تطوى له الأرض و یذل له کل صعب. یجتمع إلیه من أصحابه عدة أهل بدر ثلاث مائة و ثلاثة عشر رجلا من أقاصی الأرض، و ذلک قوله الله عز و جل:ایْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ فإذا اجتمعت له هذه العدة من أهل الأرض  أظهر الله أمره، فإذا أکمل له العقد و هو عشرة آلاف رجل خرج بإذن الله، فلا یزال یقتل أعداء الله حتى یرضى الله عز و جل».

قال عبد العظیم: [فقلت له:] یا سیدی، و کیف یعلم أن الله قد رضی؟

قال: «یلقی فی قلبه الرحمة، فإذا دخل المدینة أخرج اللات و العزى فأحرقهما».

 عبد العظیم حسنی می گوید:به امام جواد علیه السلام گفتم:امیدوارم شما قائم  آل محمد باشید؛همو که زمین را از قسط و عدل پر می کند همان طور که از ظلم و جور پر شده باشد .

همه ی ما قیام کننده به امر خدا و هدایت گر به سوی دینش هستیم,ولی آن قائمی که زمین را ازکفر وانکارخدا پاک و از قسط و عدل پر می کند؛او کسی است که ولادتش بر مردم و وجودش از ایشان غائب است و بر ایشان بردن نامش حرام است و او هم نام و هم کنیه ی رسول الله (صلى الله علیه و آله)است.و او کسی است که زمین برایش در نوردیده و هر دشواری برای او آسان می شود.از اصحابش به عدد اهل بدر,سیصد و سیزده تن,از اقصی نقاط جهان نزد او جمع می شوند و این سخن خداوند عزیز و والاقدر است که:

هر جا باشید خداوند شما را  حاضر مى‏کند زیرا او بر هر کارى توانا است‏

.هنگامی که این تعداد از اهل زمین نزد او جمع شدند خداوند  امر او را آشکار می کند.در این هنگام پیمان او که ده هزار مردند که به اذن خدا خروج کرده اند,کامل می شود.پس پیوسته دشمنان خدا را می کشد تا این که خدا راضی شود

.(عبد العظیم:)پرسیدم:آقای من چگونه می فهمد خدا راضی شده است؟

فرمود:در دلش مهربانی پیدا می شود,در این هنگام وارد مدینه شده لات و عزی را خارج کرده می سوزاند.

-------------------------------

البرهان ج‏1، ص: 357- الغیبة للنعمانی: 313/ 4-کمال الدین ج2ص377-کفایه الاثر ص277-اعلام الوری ص409-احتجاج ج2ص449-منتخب الانوار ص176-حلیه الابرار ج2ص598-مدینه المعاجز ص536-بحار ج51ص157-نورالثقلین ج1ص138

 

فرآیند ظهور

بسم الله الرحمن الرحیم

ظهظهور حق به دستان منجی از خاندان پیامبر(صلی الله علیه و الهپدیده ایست که اگر چه امرش به دست خداست و یک شبه مممحقق می شود اما در فرایندی منظم رخ می دهد و برنامه کلکلی آن در سیمای روایات نقل شده است

حححضرت از کجا ظهور می نماید؛اولین اقداماتش چیست؟اصحاب چگونه به حضرت می پیوندند؟

تشخیص حق و باطل

 

یونس35

قُلْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکُمْ مَنْ یَهْدی إِلَى الْحَقِّ قُلِ اللَّهُ یَهْدی لِلْحَقِّ أَ فَمَنْ یَهْدی إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لا یَهِدِّی إِلاَّ أَنْ یُهْدى‏ فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ

 بگو: «آیا هیچ یک از معبودهاى شما، به سوى حق هدایت مى‏کند؟! بگو: «تنها خدا به حق هدایت مى‏کند! آیا کسى که هدایت به سوى حق مى‏کند براى پیروى شایسته‏تر است، یا آن کس که خود هدایت نمى‏شود مگر هدایتش کنند؟ شما را چه مى‏شود، چگونه داورى مى‏کنید؟

 

 (الامام الصادق علیه السلام ) فماذا تردون علیهم؟ قلت: مانرد علیهم شیئا، قال: قولوا: یصدق بها إذا کانت، من کان یؤمن بها من قبل إن الله عزوجل یقول: (أفمن یهدی إلی الحق أحق أن یتبع، أمن لا یهدی إلا أن یهدی، فما لکم کیف تحکمون).

عبد الرحمن بن مسلمه نقل کرده : به حضرت صادق علیه السلام عرض کردم: سنیان ما را سرزنش می کنند و می گویند وقتى دو صدا (هنگام ظهور مهدى علیه السلام ) شنیده شود از کجا می توان فهمید کدام حق و کدام باطل است؟ حضرت پرسید: شما چه جوابى به آنها می دهید؟

 عرض کردم: جوابى به آنها نمی دهیم.

فرمود:بگوئید: کسى که پیش از وقوع آن عقیده به این بانگ آسمانى دارد بعد از وقوعش نیز حق را تشخیص داده و آن را تصدیق می کند قال اللَّه تعالى: أَ فَمَنْ یَهْدِی إِلَى الْحَقِ‏أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لا یَهِدِّی إِلَّا أَنْ یُهْدى‏ فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ یعنى: کسى که مردم را به سوى حق راهنمائى می کند سزاوارتر است که از او پیروى شود یا کسى که نمی تواند راهنمائى یابد مگر اینکه دیگرى او را هدایت کند؟ به نظر شما چه مى‏آید؟و چگونه حکم میکنید؟

ترس و گرسنگی قبل از ظهور

 

بقره155

وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ

 قطعاً همه شما را با چیزى از ترس، گرسنگى، و کاهش در مالها و جانها و میوه‏ ها، آزمایش مى‏کنیم؛ و بشارت ده به استقامت‏ کنندگان‏

العیاشی: عن الثمالی، قال: سألت أبا جعفر (علیه السلام) عن قول الله: وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ.

قال: «ذلک جوع خاص، و جوع عام فأما بالشام فإنه عام، و أما الخاص بالکوفة یخص و لا یعم و لکنه یخص‏بالکوفة أعداء آل محمد (صلى الله علیه و آله) فیهلکهم الله بالجوع، و أما الخوف فإنه عام بالشام، و ذلک الخوف إذا قام القائم (علیه السلام)، و أما الجوع فقبل قیام القائم، و ذلک قوله: وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ».

ثمالی گوید از امام باقر علیه السلام در باره ی سخن خداوند متعال که می فرماید: همه شما را با چیزى از ترس وگرسنگى آزمایش مى‏کنیم پرسیدم.

فرمود:آن گرسنگی خاص است و گرسنگی عمومی که در شام است.ولی در کوفه گرسنگی خاص است که عمومی نیست ومخصوص دشمنان آل محمد در کوفه است و خداوند ایشان را با گرسنگی هلاک می کند؛اما ترس در شام عمومی است و آن ترس هنگام قیام قائم است ولی گرسنگی قبل از قیام قائم علیه السلام است  و این سخن خداوند است: همه شما را با چیزى از ترس، گرسنگى، زیان مالى و جانى، و کمبود میوه‏ها آزمایش مى‏کنیم ...

------------------------------------------

البرهان ج‏1 ص 361-عیاشی ج1ص68

امامت را بشناس

 

اسرا71

یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتیلاً

 (به یاد آورید) روزى را که هر گروهى را با پیشوایشان مى‏خوانیم! کسانى که نامه عملشان به دست راستشان داده شود، آن را(با شادى و سرور) مى‏خوانند؛ و بقدر رشته شکاف هسته خرمایى به آنان ستم نمى‏شود!

 

 الامام الصادق علیه السلام :یا فضیل اعرف إمامک فإنک إذا عرفت إمامک لم یضرک، تقدم هذا الامر أو تأخر ومن عرف إمامه ثم مات قبل أن یقوم صاحب هذا الامر، کان بمنزلة من کان قاعدا فی عسکره، لا بل بمنزلة من قعد تحت لوائه قال: وقال بعض أصحابه: بمنزلة من استشهد مع رسول الله9 .

فضیل بن یسار روایت کرده که از امام جعفر صادق  علیه السلام پرسیدم مقصود از آیه یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ چیست؟ فرمود: اى فضیل! امام خود را بشناس که اگر او را شناختی ضررى به تو نمی رسد خواه این امر زود واقع شود و خواه بتأخیر بیافتد. کسى که امام خود را بشناسد، و سپس پیش از قیام صاحب الامر بمیرد، مثل کسى است که در لشکر او نشسته است، نه! بلکه مانند کسى است که در زیر پرچم او نشسته باشد! بعضى از اصحاب این طور روایت کرده‏اند: مثل کسى است که در رکاب پیغمبر 9 شهید شده باشد.

___________________________________

کافی ج1ص371-نعمانی ص329غیبت طوسی ص276-اثبات الهداه ج3ص515-غایه المرام ص273-البرهان ج2ص429-بحار ج52ص131-معجم ح1655-مهدى موعود 916