امام زمان در آیات قرآن و شعرهای مذهبی

زندگی امام پسند.معرفت امام

امام زمان در آیات قرآن و شعرهای مذهبی

زندگی امام پسند.معرفت امام

معرفت علمی و اخلاص عملی
چه ایاتی در قرآن به حضرت مهدی علیه السلام و مطالب مربوط به ایشان تاویل شده است
شعرهای مذهبی خودم

آخرین نظرات

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مژده به منتظران» ثبت شده است

۲۷
شهریور

توبه 33:

هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ

او کسى است که رسولش را با هدایت و آئین حق فرستاد تا او را بر همه آئین‏ها غالب گرداند هر چند مشرکان کراهت داشته باشند.

کسى از امام صادق علیه السلام  پرسید چه مى‏گوئید در باره کسى که داراى ولایت پیشوایان است و انتظار ظهور حکومت حق را مى‏کشد و در این حال از دنیا مى‏رود؟                       

 امام علیه السلام  در پاسخ فرمود:هو بمنزلة من کان مع القائم فى فسطاطه- ثم سکت هنیئة- ثم قال هو کمن کان مع رسول اللَّه!

" او همانند کسى است که با رهبر این انقلاب در خیمه او (ستاد ارتش او) بوده باشد- سپس کمى سکوت کرد- و فرمود: مانند کسى است که با پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در" مبارزاتش" همراه بوده است".

عین این مضمون در روایات زیادى با تعبیرات مختلفى نقل شده است.

2- در بعضى"بمنزلة الضارب بسیفه فى سبیل اللَّه‏":" همانند شمشیر زنى در راه خدا"،

 3- و در بعضى دیگر"کمن قارع مع رسول اللَّه بسیفه":" همانند کسى است که در خدمت پیامبر با شمشیر بر مغز دشمن بکوبد"!

4- در بعضى دیگر" منزلة من کان قاعدا تحت لواء القائم‏" همانند کسى است که زیر پرچم قائم علیه السلام بوده باشد".

5- و در بعضى دیگر"بمنزلة المجاهد بین یدى رسول اللَّه صلی الله علیه و آله ":" همانند کسى است که پیش روى پیامبر جهاد کند"

6- و بعضى دیگر"بمنزلة من استشهد مع رسول اللَّه‏":" همانند کسى است که با پیامبر شهید شود".

7- در روایات متعددى نیز انتظار چنین حکومتى را داشتن، به عنوان بالاترین عبادت معرفى شده است.

این مضمون در بعضى از احادیث از پیامبر صلی الله علیه و آله   و در بعضى از امیر مومنان على علیه السلام  نقل شده است، در حدیثى مى‏خوانیم که پیامبر صلی الله علیه و آله   فرمود: " افضل اعمال امتى انتظار الفرج من اللَّه عز و جل‏

":" بالاترین اعمال امت من انتظار فرج از ناحیه خدا کشیدن است" 

------------------------------------------

تفسیر نمونه، ج‏7، ص: 380_389

  • محب الحسینی