امام زمان در آیات قرآن و شعرهای مذهبی

زندگی امام پسند.معرفت امام

امام زمان در آیات قرآن و شعرهای مذهبی

زندگی امام پسند.معرفت امام

معرفت علمی و اخلاص عملی
چه ایاتی در قرآن به حضرت مهدی علیه السلام و مطالب مربوط به ایشان تاویل شده است
شعرهای مذهبی خودم

آخرین نظرات

۱۰۱ مطلب با موضوع «امام زمان در آیات قرآن» ثبت شده است

۰۶
دی

نحل45:

أَ فَأَمِنَ الَّذِینَ مَکَرُوا السَّیِّئاتِ أَنْ یَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَیْثُ لا یَشْعُرُونَ (45):آیا توطئه‏گران از این عذاب الهى ایمن گشتند که ممکن است خدا آنها را در زمین فرو برد و یا مجازات (حق) از آنجا که انتظارش را ندارند به سراغشان بیاید

أبوجعفر علیه السلام   یقول: «إن عهد نبی الله صار عند علی بن الحسین علیه السلام  ثم صار عند محمد بن علی علیه السلام  ثم یفعل الله ما یشاء، فالزم هؤلاء، فإذا خرج رجل منهم معه ثلاثمائة رجل، و معه رایة رسول الله 9  عامدا إلى المدینة حتى یمر بالبیداء فیقول: هذا مکان القوم الذین خسف بهم، و هی الآیة التی قال الله: أَ فَأَمِنَ الَّذِینَ مَکَرُوا السَّیِّئاتِ أَنْ یَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَیْثُ لا یَشْعُرُونَ أَوْ یَأْخُذَهُمْ فِی تَقَلُّبِهِمْ فَما هُمْ بِمُعْجِزِینَ».

امام باقر علیه السلام :همانا عهد نبی نزد علی بن الحسین علیه السلام  وپس از او نزد محمد بن علی علیه السلام است سپس خدا هر کار بخواهد انجام می دهد پس همراه اینان باش,هنگامی که مردی از ایشان با 313مرد قیام کرد و با او پرچم رسول خدا صلی الله علیه و اله  است رو به مدینه می کند تا اینکه به بیداء می رسد پس می فرماید این مکان قومی است که  به زمین فرو برده شدند و این معنا ی آیه ی شریفه است:آیا کسانی که به حیله بدی می کنند ایمنند از اینکه خداوند ایشان را در زمین فرو برد و یا مجازات (حق) از آنجا که انتظارش را ندارند به سراغشان بیاید.

--------------------------------------

معجم الاحادیث ح1640-عیاشی ج2ص261-بحار ج‏51 ص 56-مهدى موعود ص262   

  • محب الحسینی
۰۶
دی

ابراهیم48

یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ

 در آن روز که این زمین به زمین دیگر، و آسمان ها(به آسمانهاى دیگرى) مبدل مى‏شود، و آنان در پیشگاه خداوند واحد قهار ظاهر مى‏گردند.


عبد اللَّه بن ضمرة از کعب الأحبار نقل کرده که او گفت: «چون روز قیامت فرا رسد بندگان به صورت چهار دسته محشور مى‏شوند: دسته‏اى سواره، دسته‏اى بر گامهاى خویش قدم برمى‏دارند، دسته‏اى به زمین خورده و به زانو درآمده، و دسته‏اى به روى درافتاده و کر و لال و کورند، آنان چیزى نمى‏فهمند و سخن نمى‏گویند و به آنان‏ اجازه داده نمى‏شود که پوزش بخواهند،  آنان کسانى باشند که آتش صورت هاشان را بریان مى‏کند و در این حال که لب هایشان سوخته، کریه المنظر مى‏شوند. به کعب گفته شد: اى کعب، اینان که به روى در افتاده مشحور مى‏شوند و حالشان چنین است چه کسانى‏اند؟

کعب گفت: آنان بر گمراهى و ارتداد و پیمان‏شکنى بوده ‏اند، پس بد چیزى است آنچه براى خویشتن از پیش فرستاده‏اند روز دیدار خدا که با خلیفه و وصى پیامبرشان و عالم و سرور و فاضل خود و پرچمدار و صاحب حوض و مورد امید و امیدوارى در غیر این عالم (یعنى در دنیا) به جنگ پرداخته‏اند، او همان علمى است که ناشناخته نمى‏ماند، و شاهراهى است که هر که از آن برکنار رود هلاک مى‏شود و در آتش واژگون مى‏گردد، قسم به خداى کعب آن علىّ علیه السلام است که دانشمندترین آنان از حیث علم و پیشقدم‏ترین ایشان در اسلام و سرشارترینشان از نظر بردبارى است، کعب در شگفت است از کسى که دیگرى را بر علىّ علیه السلام مقدّم مى‏دارد.

و آن مهدى قائم علیه السلام از تبار علىّ علیه السلام  است که زمین را به زمین دیگرى دگرگون مى‏سازد، و با وجود اوست که عیسى بن مریم 7 بر نصاراى روم و چین احتجاج مى‏کند، همانا مهدى قائم علیه السلام خود از نسل علىّ علیه السلام است که از حیث آفرینش و خوى و آراستگى قیافه و ظاهر و شکوه شبیه ‏ترین مردم به عیسى بن مریم علیه السلام است، خداى عزّ و جلّ آنچه به همه‏ پیامبران بخشیده به او عطا مى‏فرماید  بلکه بیشتر و برتر از آن بدو ارزانى خواهد داشت، همانا قائم علیه السلام از فرزندان علىّ علیه السلام داراى غیبتى است همچون غیبت یوسف، و بازگشتى همانند بازگشت عیسى بن مریم، پس از غیبتش با طلوع ستاره سرخ آشکار خواهد شد هم زمان با ویرانى زوراء که شهر رى است، و فرو رفتن مزوره که همان بغداد باشد، و خروج سفیانىّ، و جنگ فرزندان عبّاس با جوانان ارمنستان و آذربایجان چنان جنگى که هزاران و هزاران نفر در آن کشته مى‏شوند، هر جنگجو شمشیرى زیور یافته به دست مى‏گیرد، پرچم هاى سیاه بر آن به اهتزاز در مى‏آید، آن جنگى است که به مرگ سرخ و طاعون بسیار خطرناک آمیخته است‏.

الغیبة للنعمانی ص 145( ترجمه غفارىص205)-بحار ج‏52 ص 226 

  • محب الحسینی
۲۸
آذر


علائم آخرالزمان :

در روایات اسلامی برای دوره ی آخر الزمان علایم و نشانه هایی ذکر شده که با تحقق این علایم و نشانه ها ، پی می بریم که هم اکنون در دوره ی آخر الزمان قرار داریم . اینک به برخی از این علایم و نشانه ها اشاره می کنیم :

1- گسترش ترس و ناامنی

امام باقر علیه السلام می فرماید : « لایقوم القائم إلا علی خوف شدید ....» ؛(2) « حضرت قائم علیه السلام قیام نمی کند مگر در دورانی پر از بیم و هراس .» و نیز فرمود : « مهدی علیه السلام هنگامی قیام می کند که زمام کارهای جامعه در دست ستمکاران باشد . »(3)

2- تهی شدن مساجد از هدایت

پیامبر صلی الله علیه و آله درباره ی وضعیت مساجد در آخر الزمان میفرماید : « مساجدهم عامره و هی خراب من الهوی »(4) ؛ « مسجدهای آن زمان و آباد و زیباست . ولی از هدایت و ارشاد و در آن خبری نیست . »

3- سردی عواطف انسانی

رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در این باره می فرماید « فلا الکبیر یرحم الصغیر و لا القوی یرحم الضعیف ، و حینئذ یأذن الله له بالخروج »(5) ؛ « در آن روزگار ، بزرگترها و به زیر دستان و کوچکترها ترحم نمی کنند و قوی بر ضعیف ترحم نمی نمایند. در آن هنگام خداوند به او [ مهدی علیه السلام ] اذن قیام و ظهور می دهد . »

4- گسترش فساد اخلاقی

رسول خدا صلی الله علیه وآله می فرمایند : « قیامت بر پا نمی شود تا آن که زنی را در روز روشن و به طور آشکار گرفته ، در وسط راه به او تعدی می کنند و هیچ کس این کار را نکوهش نمی کند ».


basiratejavan.blog.ir

  • محب الحسینی
۱۴
آذر

ابراهیم28

أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذینَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ کُفْراً وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَ الْبَوارِ (28)

- آیا ندانسته‏اى کسانى را که نعمت خدا را از روى کفران تبدیل کرده و قوم خود را به خانه هلاک کشیده‏اند.

 (الامامان الباقر والصادق علیهما السلام) نعمة الله رسوله، إذ یخبر أمته بمن یرشدهم من الائمة. فأحلوهم دار البوار، ذلک معنی قول النبی صلی الله علیه و آله : لا ترجعن بعدی کفارا یضرب بعضکم رقاب بعض.

حضرت صادق و باقر در باره آیه: أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ کُفْراً فرمودند: نعمت خدا پیامبر صلی الله علیه و آله است زیرا امت خود را متوجه ائمه :می کند که سبب ارشاد آنها می شوند: وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَ الْبَوارِ این معنى فرمایش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است که فرمود: مبادا بعد از من کافر شوید و به جان یکدیگر بیفتید و گردن یکدیگر را بزنید.

-------------------------------------

مناقب ج4ص284-بحار ج24ص51-معجم الاحادیث ح1615-بخش امامت(ترجمه جلد هفتم بحار)    ج‏2
  • محب الحسینی
۱۳
آذر

رعد39

یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ (39)

 خداوند هر چه را بخواهد محو، و هر چه را بخواهد اثبات مى‏کند؛ و«امّ الکتاب» [ لوح محفوظ] نزد اوست! (39)

عن یحیى بن الفضل النوفلی قال دخلت على أبی الحسن موسى بن جعفر ع ببغداد حین فرغ من صلاة العصر فرفع یدیه‏إلى السماء و سمعته یقول أنت الله لا إله إلا أنت الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ و أنت الله لا إله إلا أنت إلیک زیادة الأشیاء و نقصانها و أنت الله لا إله إلا أنت خلقت الخلق بغیر معونة من غیرک و لا حاجة إلیهم أنت الله لا إله إلا أنت منک المشیة و إلیک البدء أنت الله لا إله إلا أنت قبل القبل و خالق القبل أنت الله لا إله إلا أنت بعد البعد و خالق البعد أنت الله لا إله إلا أنت تمحو ما تشاء و تثبت و عندک أم الکتاب أنت الله لا إله إلا أنت غایة کل شی‏ء و وارثه أنت الله لا إله إلا أنت لا یعزب عنک الدقیق و لا الجلیل أنت الله لا إله إلا أنت لا یخفى علیک اللغات و لا تتشابه علیک الأصوات کل یوم أنت فی شأن لا یشغلک شأن عن شأن عالم الغیب و أخفى دیان الدین مدبر الأمور باعث مَنْ فِی الْقُبُورِ محیی العظام وَ هِیَ رَمِیمٌ أسألک باسمک المکنون المخزون الحی القیوم الذی لا یخیب من سألک به أن تصلی على محمد و آله و أن تعجل فرج المنتقم لک من أعدائک و أنجز له ما وعدته یا ذا الجلال و الإکرام قال قلت من المدعو له قال ذلک المهدی من آل محمد ص قال بأبی المنبدح [المنفدح‏] البطن المقرون الحاجبین أحمش الساقین بعید ما بین المنکبین أسمر اللون یعتاده مع سمرته صفرة من سهر اللیل بأبی من لیلة یرعى النجوم ساجدا و راکعا بأبی من لا یأخذه فی الله لومة لائم مصباح الدجى بأبی القائم بأمر الله قلت متى خروجه قال إذا رأیت العساکر بالأنبار على شاطئ الفرات و الصراة و دجلة و هدم قنطرة الکوفة و إحراق بعض بیوتات الکوفة فإذا رأیت ذلک ف إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ ما یَشاءُ لا غالب لأمر الله و لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِه‏

دعا براى حضرت مهدى علیه السّلام‏

 از دیگر تعقیبات مهمّ بعد از نماز عصر، اقتدا به مولایمان حضرت موسى بن جعفر امام کاظم علیه السّلام در دعا براى مولایمان حضرت مهدىّ علیه السّلام است. هم او که- چنان که پیش از این ذکر کردیم- پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله بشارت او را به امّتش داده است.

درودها و رحمتها و سلام و برکتهاى خداوند بر جدّش حضرت محمّد باد، و خداوند اینها را به خدمت آن بزرگوار برساند! یحیى بن فضل نوفلى مى‏گوید: در بغداد، بعد از فراغت حضرت ابى الحسن موسى بن جعفر علیه السّلام از نماز عصر، به خدمت آن بزرگوار وارد شدم، و دیدم که دستهاى خویش را به سوى آسمان بلند نموده است، و شنیدم که مى‏فرمود:

 «أنت اللَّه لا إله إلّا أنت الأوّل و الآخر و الظّاهر و الباطن(حدید3)، و أنت اللَّه لا إله إلّا أنت إلیک زیادة الأشیاء و نقصانها، و أنت اللَّه لا إله إلّا أنت خلقت الخلق بغیر معونة من غیرک و لا حاجة إلیهم، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت منک المشیئة [یا: المشیّة] و إلیک البدأ، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت قبل القبل و خالق القبل، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت بعد البعد و خالق البعد، و أنت اللَّه لا إله إلّا أنت تمحو ما تشاء و تثبت و عندک أمّ الکتاب(رعد39)، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت غایة کلّ شى‏ء و وارثه، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت لا یعزب عنک الدّقیق و لا الجلیل، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت لا یخفى علیک اللّغات، و لا تتشابه علیک الأصوات، کلّ یوم أنت فی شأن، لا یشغلک شأن عن شأن، عالم الغیب و أخفى، دیّان الدّین، مدبّر الأمور، باعث من فی القبور، محى العظام و هى رمیم. أسألک باسمک المکنون المحزون الحىّ القیّوم الّذى لا یخیب من سألک به، أن تصلّى على محمّد و آله، و أن تعجّل فرج المنتقم لک من أعدائک، و أنجز له ما وعدته، یا ذا الجلال و الإکرام.»

- تویى خداوندى که معبودى جز تو نیست که آغاز و پایان و آشکار و نهان مى‏باشى، و تویى خداوندى که معبودى جز تو نیست که افزونى و کاستى اشیاء به توست، و تویى خداوندى که معبودى جز تو نیست که مخلوقات را بدون یارى و نیاز به غیر آفریدى، و تویى خداوندى که معبودى جز تو نیست که مشیّت و خواست از تو و آغاز هر چیز به سوى توست، و تویى خداوندى که معبودى جز تو نیست که پیش از پیش و آفریننده «قبل» هستى، تویى خداوندى که معبودى جز تو نیست که بعد از بعد و آفریننده «بعد» هستى، و تویى خداوندى که معبودى جز تو نیست و هر چه را بخواهى محو و یا اثبات مى‏فرمایى، و امّ الکتاب در نزد توست، تویى خداوندى که معبودى جز تو نیست که نهایت و وارث هر چیز هستى، و تویى خداوندى که معبودى جز تو نیست که هیچ چیز نه کوچک و نه بزرگ بر تو پوشیده نمى‏ماند، تویى خداوندى که معبودى جز تو نیست که زبانهاى گوناگون بر تو مخفى نمى‏ماند، و صداهاى مختلف براى تو متشابه نمى‏گردد، وهر روز در شأن و کارى هستى، و هیچ کارى تو را از کار دیگر مشغول نمى‏سازد، آگاه به غیب و امور مخفى‏تر از آن هستى، و بسیار پاداش دهنده روز جزا، و تدبیرکننده امور، برانگیزاننده تمام کسانى که در قبرهایند، زنده‏کننده استخوانهاى پوسیده مى‏باشى. از تو به اسم مکنون پوشیده و در گنجینه‏ات که زنده و پابرجا و برپا دارنده همه مخلوقات است و هر کس تو را بخواند محروم نمى‏گردد. درخواست مى‏کنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستى، و در فرج انتقام‏گیرنده از دشمنانت تعجیل، و به وعده او وفا نمایى.

اى صاحب بزرگى و بزرگوارى.

وى مى‏گوید عرض کردم: براى چه کسى دعا فرمودید؟

فرمود: براى مهدى آل محمّد صلّى اللَّه علیه و آله. سپس افزود: پدرم فداى کسى که شکمش فراخ، و ابروانش، پیوسته، ساق هاى پایش باریک، فاصله ما بین دو شانه‏اش دور، و رنگ چهره‏اش گندمین و میان سیاه و سفید است، و با وجود رنگ گندمى، زردى‏اى به واسطه بیدارى شب پیوسته بر او نمایان است. پدرم فداى کسى که شبها در حالى که در سجده و رکوع است، ستارگان را مى‏پاید، پدرم فداى کسى که در راه خشنودى خدا، سرزنش هیچ سرزنش‏کننده‏اى در او اثر نمى‏گذارد، هم او که روشنى بخش تاریکى است. پدرم فداى کسى که به امر خدا قیام مى‏نماید. عرض کردم: خروج آن بزرگوار کى خواهد بود؟ فرمود: هنگامى که لشکرها را در «انبار» بر کناره رود «فرات» و «صرات» و «دجله»، و نیز ویران شدن «پل کوفه»، و سوختن برخى از خانه‏ هاى «کوفه» را مشاهده نمودى، هر گاه اینها را دیدى، مسلّما خداوند آنچه را که مى‏خواهد انجام مى‏دهد و هیچ گاه امر خداوند مغلوب نمى‏گردد، بلکه همواره چیره است و حکم و فرمان او به تأخیر نمى‏افتد.

--------------------------------

فلاح السائل ص200- ادب حضور ص353

  • محب الحسینی
۱۲
آذر

13رعد:

وَ هُمْ یُجادِلُونَ فِی اللَّهِ وَ هُوَ شَدیدُ الْمِحالِ

درباره خدا به مجادله مشغولند! و او قدرتى بى‏ انتها(و مجازاتى دردناک) دارد!

 (أمیر المؤمنین علیه السلام) إن بین یدی القائم علیه السلام سنین خداعة، یکذب فیها الصادق، ویصدق فیها الکاذب، ویقرب فیها الماحل - وفی حدیث وینطق فیها الرویبضة - فقلت: وما الرویبضة وما الماحل؟ قال: أو ما تقرؤون القرآن قوله (وهو شدید المحال)، قال: یرید المکر،فقلت: وما الماحل: قال: یرید المکار.

علىّ علیه السلام میفرمود: پیشاپیش قائم علیه السلام سالهای فریبائى خواهد بود که راستگو در آن دروغگو و دروغگو در آن راستگو پنداشته شود و شخص (ماحل) در آن مقرّب شود- و در حدیثى است که در رویبضه در آن به سخن در آید،- گفتم:رویبضة و ما حل چیست؟ فرمود: مگر قرآن نمی خوانید که خدا می فرماید: وَ هُوَ شَدِیدُ الْمِحالِ یعنى مکر خدا شدید است. گفتم: ماحل به چه معنا است؟

گفت: مقصودش حیله‏ گر است.(در روایتی از رسول خدا صلی الله علیه و آله رویبضه مردی پست و ناچیز ذکر شده که با مردم سخن می گوید.)

----------------------------------------

نعمانی ب14 ح62( ترجمه فهرى ص326)-اثبات الهداه ج3ص738-بحار ج52ص245-معجم الاحادیث ح1610

  • محب الحسینی
۱۲
آذر

هود86

بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِین‏:آنچه خدا برای شما باقی نهاده برای شما بهتر است اگر ایمان داشته باشید.

عن محمد بن مسلم الثقفی قال سمعت أبا جعفر محمد بن علی الباقر ع یقول القائم منا منصور بالرعب مؤید بالنصر تطوى له الأرض و تظهر له الکنوز یبلغ سلطانه المشرق و المغرب و یظهر الله عز و جل به دینه على الدین کله و لو کره المشرکون فلا یبقى فی الأرض خراب إلا قد عمر و ینزل روح الله عیسى ابن مریم 7  فیصلی خلفه قال قلت یا ابن رسول الله متى یخرج قائمکم قال إذا تشبه الرجال بالنساء و النساء بالرجال و اکتفى الرجال بالرجال و النساء بالنساء و رکب ذوات الفروج السروج و قبلت شهادات الزور و ردت شهادات العدول و استخف الناس بالدماء و ارتکاب الزناء و أکل الربا و اتقی الأشرار مخافة ألسنتهم و خروج السفیانی من الشام و الیمانی من الیمن و خسف بالبیداء و قتل غلام من آل محمد ص بین الرکن و المقام اسمه محمد بن الحسن النفس الزکیة و جاءت صیحة من السماء بأن الحق فیه و فی شیعته فعند ذلک خروج قائمنا فإذا خرج أسند ظهره إلى الکعبة و اجتمع إلیه ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلا و أول ما ینطق به هذه الآیة بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ثم یقول أنا بقیة الله فی أرضه و خلیفته و حجته علیکم فلا یسلم علیه مسلم إلا قال السلام علیک یا بقیة الله فی أرضه فإذا اجتمع إلیه العقد و هو عشرة آلاف رجل خرج فلا یبقى فی الأرض معبود دون الله عز و جل من صنم و وثن و غیره إلا وقعت فیه نار فاحترق و ذلک بعد غیبة طویلة لیعلم الله من یطیعه بالغیب و یؤمن به.

محمد بن مسلم گوید:از امام باقر علیه السلام (بعد از سخنانی که ایشان راجع به مهدی علیه السلام  فرمود) پرسیدم:ای فرزند رسول خدا قائم شما علیه السلام کی قیام می کند؟ فرمود:هنگامی که مردان خود را شبیه زنان سازند و زنان شبیه مردان،مردان به مردان اکتفا کنند و زنان به زنان و زنان بر زین ها سوار شوند.و شهادت های باطل پذیرفته و شهادت های حق رد شود،مردم ریختن خون و ارتکاب زنا و خوردن ربا را آسان شمرند،و از اشرار به خاطر ترس از زبان هایشان پرهیز شود،و هنگام خروج سفیانی ازشام و یمانی از یمن و شکافته شدن زمین در منطقه ی بیداء و کشته شدن جوانی از آل محمد علیهم السلام  بین رکن و مقام که نامش محمد بن حسن نفس زکیه است و هنگامی که ندایی از آسمان آمد که:حق در او و پیروان اوست؛در این هنگام قائم ما علیه السلام قیام می کند.

و هنگامی که خروج کرد،به کعبه تکیه می کند و سیصد و سیزده مرد به سویش جمع می شوند و اولین چیزی که به آن تکلم می کند،این آیه است:" بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِین"سپس می گوید:من بقیت الله و ذخیره ی الهی در زمین اویم و خلیفه و حجتش بر شما.پس هیچ سلام کننده ای بر او سلام نمی کند مگر اینکه می گوید:سلام بر تو ای بقیه الله در زمینش: السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه.هنگامی که عهد او ،یعنی ده هزار مرد،کامل شد،خروج می کند،پس بر زمین غیر از خدا معبودی نمی ماند از بت و توتم و غیر از آن مگر اینکه در آتش افکنده و سوزانده می شود. و این بعد از غیبتی طولانی است تا خدا بداند که چه کسی او را به غیب اطاعت می کند و به او ایمان دارد.

(لازم به ذکر است که پنج نشانه ی آخر که حضرت فرموده اند ،نزد شیعه به عنوان نشانه های اصلی قبل از ظهور شناخته می شود.مثلاً ًقتل نفس زکیه با ظهور حضرت ،تنها پانزده روز فاصله دارد اما سایر مطالبی که ذکر شده است به عنوان علایم عمومی و توصیف شرایط جوامع قبل از ظهور می باشد چنانکه امروزه ما شاهدیم که این امور به وضوح در تمام دنیا و متاسفانه حتی در کشور های اسلامی و شیعه نیز به چشم می خورد.گرچه این علامتی است بر نزدیک بودن فرج،اما تا نشانه های اصلی واقع نشود نمی توان برای آن وقتی تعیین کرد.)

--------------------------------------------

کمال‏الدین ج1ص331-اعلام الوری ص433-کشف الغمه ج3ص324-الفصول المهمه ص302-الصافی ج2ص468-اثبات الهداه ج3ص528-بحار ج52 ص191-نورالثقلین ج2ص212-نورالابصار ص189-منتخب الاثر ص292-بشاره الاسلام ص95-معجم ح1601

  • محب الحسینی
۱۰
آذر

هود82

مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّکَ وَ ما هِیَ مِنَ الظَّالِمینَ بِبَعید

 (سنگهایى که) نزد پروردگارت نشاندار بود؛ و آن، (از سایر) ستمگران دور نیست‏

(أمیر المؤمنین علیه السلام). ثم یخرج عن الکوفة مائة ألف بین مشرک ومنافق حتی یضربوا دمشق لا یصدهم عنها صاد وهی إرم ذات العماد وتقبل رایات (من) شرقی الارض لیست بقطن ولا کتان ولا حریر مختمة فی رؤس القنا بخاتم السید الاکبر، یسوقها رجل من آل محمد صلی الله علیه وآله یوم تطیر بالمشرق. إلی أن قال: ویأتیهم یومئذ الخسف والقذف والمسخ فیومئذ تأویل هذه الآیة: وما هی منالظالمین ببعید.

أمیر المؤمنین علیه السلام : ..سپس از کوفه یک صد هزار نفر مشرک و منافق بیرون دمشق حرکت می کنند و کسى هم جلوگیر آنها نمی شود و این است" ارم ذات العماد "

آنگاه از طرف مشرق پرچم هائى روی می آورد که از پنبه و کتان و ابریشم نیست و مهر زده شده به مهر و علامت سید بزرگ است و آن پرچمها را مردى از آل محمد علیهم السلام سوق می دهد و به حرکت در مى ‏آورد...در آن روز زلزله و فرو رفتن به زمین و سنگ باران و مسخ شدن براى آنها خواهد بود و در آن روز تأویل این آیه خواهد بود که می فرماید" این بلاها از ظلم‏ کنند‏گان دور نخواهد بود"

---------------------------------------

مختصر بصائرص200 -بحار ج‏53 ص83-معجم الاحادیث ح1600-نهج الخطابة ‏ج‏2 ص 447  

  • محب الحسینی
۰۴
آذر


در روایت ابى الجارود از حضرت ابى جعفر علیه السلام در مورد آیه الر کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ فرمود آن قرآن است مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ خَبِیرٍ فرمود از نزد حکیم خبیر وَ أَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ اى مؤمنین استغفار کنید یُؤْتِ کُلَّ ذِی فَضْلٍ فَضْلَهُ او على بن ابى طالب علیه السلام است و وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ کَبِیرٍ شما را مى‏ترسانم از عذابى بزرگ آن عذاب دود است و صیحه آسمانى.

و آیه أَلا إِنَّهُمْ یَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِیَسْتَخْفُوا مِنْهُ یعنى پنهان مى‏کنند آنچه در دلهاى خود از کینه على علیه السلام دارند پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمود نشانه منافق بغض على علیه السلام است گروهى بودند که خدمت پیغمبر 9 اظهار محبت با على مى‏کردند ولى در دل کینه او را داشتند پس فرمود أَلا حِینَ یَسْتَغْشُونَ ثِیابَهُمْ هر وقت از فضائل على علیه السلام چیزى نقل مى‏کرد یا آیاتى که در باره او نازل شده است تلاوت مى‏نمود لباس هاى خود را تکان مى‏دادند و از جاى حرکت مى‏کردند خداوند مى‏فرماید یَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ وَ ما یُعْلِنُونَ از پنهان و آشکار شما مطلع است هنگام حرکت کردن شما إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ او بر دل ها آگاه است.

آیه وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ یعنى اگر ما آنها را مهلت دهیم تا قیام حضرت مهدى عجل الله فرجه الشریف آنها را بر مى‏گردانیم و عذاب خواهیم کرد لَیَقُولُنَّ ما یَحْبِسُهُ یعنى از روى استهزاء مى‏گویند چرا قائم علیه السلام قیام نمى‏کند خداوند مى‏فرماید أَلا یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُن‏

--------------------------------------------------------

تفسیر القمی ج‏1 ص 321-بحار ج‏9 ص214 "ج‏51 ص44 –احتجاجات(ترجمه جلد چهارم بحار )   ج‏1ص 218   
  • محب الحسینی
۰۲
آذر

 

50یونس

قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَتاکُمْ عَذابُهُ بَیاتاً أَوْ نَهاراً ما ذا یَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُون‏

 بگو: «اگر مجازات او، شب‏هنگام یا در روز به سراغ شما آید پس مجرمان براى چه عجله مى‏کنند؟!

 

(الامام الباقر علیه السلام) یعنی لیلا (أو نهارا ماذا یستعجل منه المجرمون) فهذا عذاب ینزل فی آخر الزمان علی فسقة أهل القبلة وهم یجحدون نزول العذاب علیهم.

امام باقر علیه السلام : یعنی شب‏هنگام یا در روز به سراغ شما آید مجرمان براى چه عجله مى‏کنند؟!این عذابی است در آخر الزمان که بر گناهکاران اهل قبله که نزول عذاب را بر خود انکار می کنند نازل می شود.

----------------------------------

قمی ج1ص312-الصافی ج2ص405-برهان ج2ص187-بحار ج52ص185-نورالثقلین ج2ص306-معجم الاحادیث ح1588-کنز الدقائق ج‏6، ص: 64

  • محب الحسینی