امام زمان در آیات قرآن و شعرهای مذهبی

زندگی امام پسند.معرفت امام

امام زمان در آیات قرآن و شعرهای مذهبی

زندگی امام پسند.معرفت امام

معرفت علمی و اخلاص عملی
چه ایاتی در قرآن به حضرت مهدی علیه السلام و مطالب مربوط به ایشان تاویل شده است
شعرهای مذهبی خودم

آخرین نظرات

۱۰۱ مطلب با موضوع «امام زمان در آیات قرآن» ثبت شده است

۲۹
فروردين

بقره148

ایْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ:

 خداوند شما را  حاضر مى‏کند زیرا او بر هر کارى توانا است‏.

 

عن عبد العظیم الحسنی (رضی الله عنه)، قال: قلت لمحمد بن علی بن موسى (علیه السلام): إنی لأرجو أن تکون القائم من أهل بیت محمد (صلى الله علیه و آله)، الذی یملأ الأرض قسطا و عدلا، کما ملئت ظلما و جورا؟.

فقال (علیه السلام): «ما منا إلا قائم بأمر الله [و هاد إلى دین الله‏]، و لکن القائم الذی یطهر الله به الأرض من الکفر و الجحود، و یملأها قسطا و عدلا، هو الذی تخفى على الناس ولادته، و یغیب عنهم شخصه، و تحرم علیهم تسمیته، و هو سمی رسول الله (صلى الله علیه و آله) و کنیه، و هو الذی تطوى له الأرض و یذل له کل صعب. یجتمع إلیه من أصحابه عدة أهل بدر ثلاث مائة و ثلاثة عشر رجلا من أقاصی الأرض، و ذلک قوله الله عز و جل:ایْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ فإذا اجتمعت له هذه العدة من أهل الأرض  أظهر الله أمره، فإذا أکمل له العقد و هو عشرة آلاف رجل خرج بإذن الله، فلا یزال یقتل أعداء الله حتى یرضى الله عز و جل».

قال عبد العظیم: [فقلت له:] یا سیدی، و کیف یعلم أن الله قد رضی؟

قال: «یلقی فی قلبه الرحمة، فإذا دخل المدینة أخرج اللات و العزى فأحرقهما».

 عبد العظیم حسنی می گوید:به امام جواد علیه السلام گفتم:امیدوارم شما قائم  آل محمد باشید؛همو که زمین را از قسط و عدل پر می کند همان طور که از ظلم و جور پر شده باشد .

همه ی ما قیام کننده به امر خدا و هدایت گر به سوی دینش هستیم,ولی آن قائمی که زمین را ازکفر وانکارخدا پاک و از قسط و عدل پر می کند؛او کسی است که ولادتش بر مردم و وجودش از ایشان غائب است و بر ایشان بردن نامش حرام است و او هم نام و هم کنیه ی رسول الله (صلى الله علیه و آله)است.و او کسی است که زمین برایش در نوردیده و هر دشواری برای او آسان می شود.از اصحابش به عدد اهل بدر,سیصد و سیزده تن,از اقصی نقاط جهان نزد او جمع می شوند و این سخن خداوند عزیز و والاقدر است که:

هر جا باشید خداوند شما را  حاضر مى‏کند زیرا او بر هر کارى توانا است‏

.هنگامی که این تعداد از اهل زمین نزد او جمع شدند خداوند  امر او را آشکار می کند.در این هنگام پیمان او که ده هزار مردند که به اذن خدا خروج کرده اند,کامل می شود.پس پیوسته دشمنان خدا را می کشد تا این که خدا راضی شود

.(عبد العظیم:)پرسیدم:آقای من چگونه می فهمد خدا راضی شده است؟

فرمود:در دلش مهربانی پیدا می شود,در این هنگام وارد مدینه شده لات و عزی را خارج کرده می سوزاند.

-------------------------------

البرهان ج‏1، ص: 357- الغیبة للنعمانی: 313/ 4-کمال الدین ج2ص377-کفایه الاثر ص277-اعلام الوری ص409-احتجاج ج2ص449-منتخب الانوار ص176-حلیه الابرار ج2ص598-مدینه المعاجز ص536-بحار ج51ص157-نورالثقلین ج1ص138

 

  • محب الحسینی
۲۷
فروردين

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

وَ الْعَصْرِ (1)إِنَّ الْإِنْسانَ لَفی‏ خُسْرٍ (2)إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ (3)

به نام خداوند بخشنده مهربان

 به عصر سوگند، (1)  که انسانها همه در زیانند؛ (2)  مگر کسانى که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، و یکدیگر را به حق سفارش کرده و یکدیگر را به شکیبایى و استقامت توصیه نموده‏اند!

 

(الامام الصادق علیه السلام) العصر: عصر خروج القائم علیه السلام.

إن الانسان لفی خسر: یعنی أعداءنا.إلا الذین آمنوا: یعنی بآیاتنا.وعملوا الصالحات: یعنی بمواساة الاخوان.وتواصوا بالحق: یعنی بالامامة.وتواصوا بالصبر: یعنی فی الفترة.

امام الصادق علیه السلام: عصر ،عصر ظهور قائم علیه السلام است

 که انسانها همه در زیانند؛ یعنی دشمنان ما

 مگر کسانى که ایمان آورده اند یعنی به آیات ماو اعمال صالح انجام داده‏ اند،یعنی یاری برادران

 و یکدیگر را به حق سفارش کرده اند یعنی به امامت

  و یکدیگر را به شکیبایى و استقامت توصیه نموده ‏اند یعنی در دوران نبودن امام ظاهر(غیبت)

-------------------------------------

کمال الدین ج2ص656-العدد القویه 67-الصافی ج5ص372-اثبات الهداه ج3ص492-المحجه ص258-البرهان ج4ص504-غایه المرام ص385-بحار ج24ص214-نور الثقلین ج5ص666- معجم الاحادیث ح1941
  • محب الحسینی
۲۵
فروردين

امام صادق جعفر بن محمد علیه السلام فرمود: طوبی برای کسی که در حال غیبت قائم ما علیه السلام به امر او بچسبد و پس از هدایت دلش بر نگردد. ب

ه او عرض شد قربانت طوبی چیست؟

فرمود درختی است در بهشت که ریشه آن در خانه علی بن ابی طالب علیه السلام است و مومنی نباشد جز آن که شاخه ای از آن در خانه اش باشد: این است گفته خدای عز و جل (در سوره رعد آیه 29) برای ایشان است طوبی و سرانجام نیک. 

------------------------------------------- 

 کمال الدین ج2 ص358-معجم الاحادیث ح1611-معانی‏الأخبار ص : 113-اثبات الهداه ج3ص457-غایه المرام ص392-بحار ج52ص123-نور الثقلین ج2ص505-منتخب الاثر ص514
  • محب الحسینی
۲۵
فروردين

 

انعام158:

هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلائِکَةُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّکَ أَوْ یَأْتِیَ بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمانِها خَیْراً قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ

(158):آیا جز این انتظار دارند که فرشتگان مرگ به سراغشان بیایند، یا خداوند (خودش) به سوى آنها بیاید یا پاره‏اى از آیات پروردگار اما آن روز که این آیات و نشانه‏ها تحقق پذیرد ایمان آوردن افرادى که قبلا ایمان نیاورده‏اند و یا عمل نیکى انجام نداده‏اند سودى به حالشان نخواهد داشت، بگو انتظار بکشید ما هم انتظار (کیفر شما را) مى‏کشیم!

 

قَالَ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنَ مُحَمَّدٍ علیهما السلام فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمانِها خَیْراً قَالَ یَعْنِی یَوْمَ خُرُوجِ الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ مِنَّا ثُمَّ قَالَ علیه السلام  یَا بَا بَصِیرٍ طُوبَى لِشِیعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ فِی غَیْبَتِهِ وَ الْمُطِیعِینَ لَهُ فِی ظُهُورِهِ أُولَئِکَ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ الَّذِینَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ

 امام صادق علیه السلام :یعنی خروج قائم منتظر ما.ای ابا بصیر!خوشا به حال شیعیان قائم ما علیه السلام که در زمان غیبتش منتظر ظهورش هستند و در زمان ظهور فرمانبردار اویند آنها دوستان خدا یند که هیچ ترسی بر ایشان نیست و اندوهگین نمی شوند.                                                                               

-------------------------------------------------

بحارالأنوار ج 52 ص 150-کمال الدین ج2ص357-معجم الاحادیث ح1537-الصافی ج2 ص173

  • محب الحسینی
۲۵
فروردين

نسا59

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ

 اى کسانى که ایمان آورده ‏اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الأمر[ اوصیاى پیامبر] را

 

از أبو حمزه ثمالى از أبو خالد کابلى نقل است که گفت:

بر سرورم امام سجّاد علیه السّلام وارد شده و گفتم: اى زاده رسول خدا، به من فرمایید افرادى که طاعت و دوستى‏اشان از طرف خداوند بر ما واجب شده چه کسانی هستند؟ همان ها که پس از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله بر بندگان واجب است که از ایشان پیروى کنند؟

فرمود: اى أبو کنکر، بى ‏شکّ صاحبان امر؛ امامانى که خداوند طاعتشان را بر همه مردم واجب ساخته عبارتند از: أمیر المؤمنین علىّ بن ابى طالب، سپس حسن، و حسین دو فرزند علىّ بن ابى طالب علیهم السّلام، تا اینکه کار به ما رسید، سپس خاموش شد.

عرض کردم: سرور من، از حضرت أمیر علیه السّلام براى ما نقل است که فرموده:

«زمین از حجّت خداوند بر بندگان خالى نمى ‏ماند» پس حجّت و امام پس از شما کیست

فرمود: پسرم محمّد، و نام او در تورات باقر است، علم و دانش را مى‏ شکافد شکافتنى، هم اوست حجّت و امام پس از من، و پس از محمّد پسرش جعفر است و نام او نزد أهل آسمان صادق است.

....(بعد از ذکر مطالبی نام سایر ائمه را فرمودند)

أبو خالد گفت: عرض کردم: اى زاده رسول خدا، پس از آن چه خواهد شد؟

فرمود: آنگاه غیبت ولىّ خدا طولانى خواهد شد، هم او که دوازدهمین از اوصیاى رسول خدا و امامان پس از او است.

اى أبا خالد، مردم دوران غیبت آن امام که معتقد به امامت و منتظر ظهور اویند از مردم هر روزگارى برترند، زیرا خداى تعالى عقل و فهم و معرفتى به آنان عطا فرموده که غیبت نزد آنان به منزله مشاهده است، و آنان را در آن روزگار همچون مجاهدین در مقابل رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله که با شمشیر به جهاد برخاسته‏ اند قرار داده است،

آنان مخلصان حقیقى و شیعیان راستین ما و داعیان به دین خداى تعالى در نهان و آشکارند.

و فرمود: چشم به راه بودن فرج و گشایش خود بزرگترین فرج است.

----------------------------------------

الإحتجاج ج‏2ص 318(ترجمه جعفرى)  ج‏2ص148 -إعلام الورى ص408 -الإنصاف ص96  

  • محب الحسینی
۱۷
فروردين

اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن 

صلواتک علیه و علی ابائه

فی هذه الساعه

و فی کل ساعه

ولیا و حافظا

و قائدا و نا صرا

و دلیلا و عینا

حتی تسکنه ارضک طوعا

و تمتعه فیها طویلا

متن دعای سلامتی امام زمان عجّل الله فرجه که از طریق معصومین علیهم السلام به ما رسیده عبارت «بسم الله الرحمن الرحیم» در ابتدا و نیز عبارت «برحمتک یا ارحم الراحمین» در پایان دعای «اللهم کن لولیک» نیامده و ابتدای آن «اللهم کن لولیک» و پایان آن کلمه «طویلا» می باشد. بنابراین گفتن جمله «برحمتک یا ارحم الراحمین» به عنوان بخشی از این دعا صحیح به نظر نمی رسد ، به عبارت دیگر اگر جمله «برحمتک یا …» به عنوان ذکر جداگانه گفته شود (نه این که جزء دعای سلامتی تلقی شود) اشکالی ندارد و نیز گفتن بسم الله در اول آن از آنجا که ذکر خداوند برای شروع در هر کاری مستحب است به نظر می رسد در اول این دعا نیز مستحب است خصوصا که در مورد این دعا وارد شده است که بعد از ستایش خداوند و صلوات بر پیامبر این دعا خوانده شود .

شعر کودکانه ترجمه دعای سلامتی

با نام و یاد خدا....میخوایم بخونیم دعا

دعا برا ظهور و ....سلامتی مولا

امام آخر من....او حجه بن الحسن

سلام حق بر او و....امامای خوب من

این ساعت و همیشه....خدا نگهدارش باش

حفظش کن از بدی ها....راهنما و یارش باش

تا برسه به مقصد....کمک کن اش خدایا

تا روزی که می رسیم....ما به حضور آقا

زمین پر از گل بشه....زیر پاهای امام

عمر طولانی شونو....خداجون از تو می خوام



التماس دعا

امیدوارم به کرمشون ازما قبول کنن

  • محب الحسینی
۰۷
اسفند

بقرة 114

وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللَّهِ أَنْ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَ سَعى‏ فِی خَرابِها أُولئِکَ ما کانَ لَهُمْ أَنْ یَدْخُلُوها إِلاَّ خائِفِینَ لَهُمْ فِی الدُّنْیا خِزْیٌ وَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِیمٌ (114) چه کسى ستمکارتر از کسانى است که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگیرى مى‏کنند و سعى در ویرانى آنها دارند، شایسته نیست آنان جز با ترس و وحشت وارد این کانونهاى عبادت شوند، بهره آنها در دنیا رسوایى و در سراى دیگر عذاب عظیم است.

 

فِی تَفْسِیرِ الْإِمَامِ علیه السلام  أَنَّهُ وَعَدَ لِلْمُؤْمِنِینَ بِالنُّصْرَةِ وَ اسْتِخْلَاصِ الْمَسَاجِدِ مِنْهُمْ وَ قَدْ أَنْجَزَ وَعْدَهُ بِفَتْحِ مَکَّةَ لِمُؤْمِنِی ذَلِکَ الْعَصْرِ وَ سَیُنْجِزُهُ لِعَامَّةِ الْمُؤْمِنِینَ حِینَ ظُهُورِ الْقَائِمِ علیه السلام

امام عسگری علیه السلام :خداوند وعده ی پیروزی ونجات مساجد ایشان را داده در حالی که با فتح مکه وعده اش را برای مردم آن زمان تحقق بخشیده و به زودی برای همه ی مومنین در هنگام ظهور قائم عجل الله فرجه تحقق خواهد بخشید.

-------------------------------------

بحارالأنوار ج  80 ص  341-تفسیر امام عسکری آیه114 بقره

 

(السدی) إذا قام المهدی وفتحت القسطنطینیة قتلهم فذلک الخزی.

سدی گوید: منظور(از خزی دنیا) این است که: هنگام قیام مهدى 7 و فتح قسطنطنیّه و رومیّه، آنها به دست او کشته مى‏شوند .

----------------------------------------

 معجم الاحادیث ح1445-تفسیر طبری ج1ص399-التبیان ج1ص420-مجمع البیان ج1ص190-الدر المنثور ج1ص108-العرف سیوطی ج2ص57-برهان المتقی ص156-ترجمه جوامع الجامع، ج‏1، ص: 155

  • محب الحسینی
۰۶
اسفند

بقره60:

وَ إِذِ اسْتَسْقى‏ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاکَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ کُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ :

و به یاد آور هنگامى که موسى براى قوم خود آب طلب کرد. پس به او گفتیم، عصایت را به سنگ بزن. پس، دوازده چشمه آب از آن جوشید و آبشخور هر گروهى از اسباط معلوم شد و گفتیم بخورید و بیاشامید از روزى خداوند و در زمین فساد و فتنه‏انگیزى نکنید.

امام باقر علیه السلام :إذا خرج القائم من مکّة ینادى منادیه: الا لا یحملنّ أحد طعاما و لا شرابا و حمل معه حجر موسى بن عمران و هو وقر بعیر و لا ینزل منزلا الّا انفجرت منه عیون فمن کان جائعا شبع، و من کان ظمأن روى، و رویت دوابّهم حتّى ینزلوا النّجف من ظهر الکوفة.

  امام باقر علیه السلام : آن گاه که قائم عجل الله فرجه از مکّه خارج شود، منادى (جارچى) او ندا خواهد کرد، که آگاه باشید کسى طعام و شراب با خود حمل نکند، او با خود سنگ موسى بن عمران را حمل مى‏کند و آن به اندازه یک بار شتر است و در هیچ مکانى فرود نمى‏آید، مگر اینکه از آن چشمه‏ها بجوشد. پس هر کسى گرسنه باشد، سیر مى‏شود، و هر کسى تشنه باشد، سیراب مى‏شود و چهارپایان آنها سیر مى‏شوند، تا اینکه از پشت کوفه در نجف فرود مى‏آیند

-------------------------------

کافی-کمال الدین-تفسیر بیان السعادة ج‏1 ص 98- ترجمه بیان السعادة، ج‏2 ص 71تفسیر الصافی ج‏1ص   137-تفسیر نور الثقلین  ج‏1 ص84-الجدید فی تفسیر ج‏1 ص 84 -الفرقان ج‏1 ص 433

 

  • محب الحسینی
۲۹
دی

اسرا7 :

ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ جَعَلْناکُمْ أَکْثَرَ نَفِیراً

: سپس شما را بر آنها چیره مى‏کنیم و اموال و فرزندانتان را افزون خواهیم کرد و نفرات شما را بیشتر (از دشمن) قرار مى‏دهیم.


علی بن إبراهیم بن مهزیار می گوید:سالی به حج رفته بودم.هنگامی که به مدینه رفتم و اقامت گزیدم.روز ها ازنشانی صاحب الزمان می پرسیدم و او را می جستم.اما خبری از او به دستم نرسید و مورد توجهش واقع نشدم.بسیار غمگین شدم و ترسیدم آرزویم در طلب صاحب الزمان علیه السلام بر باد برود.از مدینه خارج شدم تا اینکه به مکه رسیدم حجم را به جا آوردم وهفته ای عمره گزار بودم و مدام در طلب مولایم.تا اینکه در خانه ی خدا جوانی نورانی و زیبا را دیدم که رو به من نمود وبعد از پرسیدن حال خودم و برادران دینی ام و پرسیدن از انگشتری که از امام عسگری 7  نزدم بود، گفت: شب هنگام  بین صفا و رکن منتظرم باش.از آنجا با او راهی شدیم دره هایی را پیمودیم ،نماز شب را به جا آوردیم و هم چنان رفتیم تا به خیمه ای رسیدیم که از آن نور می تابید..جوان برایم اجازه ی ورود گرفت و به حضور نورانی مولایم صاحب الزمان علیه السلام  مشرف شدم.ایشان فرمودند:صبح و شب منتظر آمدنت بودیم.چه چیز تو را به تاخیرواداشت؟گفتم:کسی نبود مرا به اینجا راهنمایی کند.حضرت 7 فرمودند:نه!بلکه شما اموال زیادی جمع کرده اید و به ضعیفان مومنتان ظلم و قطع رحم نموده اید دیگر چه عذری دارید؟گفتم:توبه می کنم و پوزش می طلبم.سپس فرمود:ای پسر مهزیار !اگر استغفار بعضی از شما برای بعضی نبود،همه ی کسانی که بر زمینند هلاک می شدند جز خواص شیعیان ،آنها که گفتارشان شبیه کردارشان است. سپس فرمود:ای پسر مهزیار!و دستش را دراز نمود،آیا به تو خبر بدهم هنگامی که کودک (بر تخت حکومت) نشست و مغربی حرکت کرد و عثمانی راه افتاد و با سفیانی بیعت شد،به ولی خدا اجازه داده می شود،من بین صفا و مروه با سیصد و سیزده مرد خروج می کنم،پس به کوفه می آیم و مسجدش را خراب کرده بر مبنای همان مسجد اولیه دوباره می سازم و آنچه از بناهای ظالمین در اطراف آن است را خراب می کنم و با مردم حجه الاسلام(حج ابراهیمی و حج پیامبر)را به جا می آورم.بعد به مدینه می آیم و حجره را ویران کرده و آن دو تن را تر و تازه بیرون می آورم و به ایشان رو کردن به بقیع را امر می کنم و به دو شاخه ی خشکیده که بالای سر آن دو است امر می کنم تا از زیرشان برگ در می آید پس مردم به ایشان امتحان می شوند امتحانی سخت تر از امتحان اول، و منادی از آسمان ندا می دهد:ای آسمان ایشان را هلاک کن و ای زمین ایشان را بگیر،در آن روز بر زمین نمی ماند مگر مومنی که خدا قلبش را برای ایمان خالص کرده باشد.پرسیدم:سرورم!بعد از آن چه می شود؟فرمود:بازگشت به دنیا و رجعت.و این آیه را تلاوت فرمود: ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ جَعَلْناکُمْ أَکْثَرَ نَفِیراً

  • محب الحسینی
۲۳
دی

 

اسرا5

وَ قَضَیْنا إِلى‏ بَنی‏ إِسْرائیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبیراً (4)

فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولی‏ بَأْسٍ شَدیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولاً (5)

ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنینَ وَ جَعَلْناکُمْ أَکْثَرَ نَفیراً

 ما به بنى اسرائیل در کتاب(تورات) اعلام کردیم که دو بار در زمین فساد خواهید کرد، و برترى‏جویى بزرگى خواهید نمود. (4)

 هنگامى که نخستین وعده فرا رسد، گروهى از بندگان پیکارجوى خود را بر ضدّ شما برمی انگیزیم، خانه‏ها را جستجو مى‏کنند؛ و این وعده‏اى است قطعى! (5)

 سپس شما را بر آنها چیره مى‏کنیم؛ و شما را به وسیله داراییها و فرزندانى کمک خواهیم کرد؛ و نفرات شما را بیشتر(از دشمن) قرار مى‏دهیم‏

 


أمیر المؤمنین علیه السلام:اى مردم! پیش از آنکه مرا از دست بدهید آنچه می خواهید از من بپرسید قبل از آنکه از جانب مشرق آشوبى برپا شود که هنگام اشتعال نائره آن بالا گیرد و بعد که خاموش شد مردى را در کام خود فرو برده نابود گرداند و شعله آتشى از مغرب زمین دامن خود را بالا زده و می گوید: اى واى بر آنها که طعمه من شوند پس هنگامى که گردش آسمان طولانى شد خواهید گفت: (آن مهدى موعود 7  ) مرده یا هلاک شده و به کدام بیابان رفته است. آن روز تأویل این آیه مصداق پیدا می کند «ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ ...» و براى آن نشانه‏ها و علائمى است.

اول آنها محاصره کوفه است به وسیله نگهبانان و خندق، و رخنه کردن آب در کوچه‏هاى کوفه، و تعطیل مساجد در مدت چهل شب، و پیدا شدن هیکل  و برافراشته شدن پرچم ها در اطراف مسجد بزرگ کوفه، و قاتل و مقتولى که هر دو در آتش دست و پا می زنند، و قتل و مرگ شایع؛ و کشته شدن مردى پاکدل (نفس زکیه) با هفتاد نفر در بیرون کوفه، و شخصى که در بین رکن و مقام سر او را از تن جدا می سازند و کشته شدن اشقع در موقع بیعت گرفتن بت ها بطور صبر، و خروج سفیانى با پرچم سرخى که سرکرده آنها مردى از قبیله کلب است. و رفتن دوازده نفر از لشکر سفیانى به طرف مکه و مدینه که سرلشکر آنها مردى از بنى امیه به نام خزیمه است. چشم چپش نابینا گشته، و در چشم راستش لکه غلیظى است، و خود را به مردان شبیه نموده.

هر جا می رود فتح می کند تا آنکه وارد مدینه مى‏شود، در خانه‏اى که آن را خانه ابو الحسن اموى می گویند فرود مى‏آید. آنگاه لشکرى براى گرفتن مردى از خاندان پیغمبر 9 که شیعیان گرد وى اجتماع نموده‏اند و در آن موقع از مدینه به مکه باز می گردد، می فرستد.

سرلشکر سفیانى مردى از قبیله غطفان است. موقعى که آن لشکر به وسط «قاع‏ابیض» می رسند به زمین فرو می روند کسى از آنها باقى نماند جز یک نفر که خداوند رویش را به پشت برمی گرداند. تا برگردد و مردم را از بی دینى برحذر دارد و براى بقیه اتباع سفیانى عبرتى باشد. آن روز موقع تأویل این آیه شریفه است «وَ لَوْ تَرى‏ إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ». (سبا51) همچنین سفیانى صد و سى هزار نفر لشکر را بکوفه اعزام می دارد و در «روحاء» و «فاروق» فرود می آیند، در آنجا سى هزار نفر آنها حرکت نموده، و در کوفه در محل قبر حضرت هود 7 واقع در نخیله  فرود مى‏آیند، و در روز عید قربان بر مردم حمله می آورند. حاکم کوفه در آن روز ستمگر معاندى است و موسوم به کاهن ساحر می باشد.

آنگاه حاکم زوراء (یعنى بغداد) با پنج هزار نفر از کاهنان بقصد جنگ با آنها بیرون مى‏آیند، و هفتاد هزار نفر را بر سر پل کوفه به قتل می رسانند به طورى که تا سه روز به واسطه خون هاى مقتولین و تعفن اجساد از رفت و آمد سر پل خوددارى می کنند. هفتاد هزار دختر باکره که کسى دست و سر و روى آنها را ندیده به اسارت می روند. آنها را در محمل ها جاى می دهند و به «ثویه» یعنى غرّى «نجف» می برند.

سپس صد هزار نفر مشرک و منافق از شهر کوفه خارج شده به دمشق که محل بهشت شداد است می آیند، بدون اینکه کسى از آنها ممانعت کند، و پرچم هائى بدون علامت که نه از پنبه و نه کتان و نه حریر است از مشرق زمین میایند در سر نیزه‏هاى آنها مهر سید اکبر (پیغمبر 9 ) زده شده قائد آنها مردى از خاندان پیغمبر 9است آن پرچم ها در شرق پدید مى‏آید و بوى آن مانند مشک معطر به غرب می رسد. ترس و رعب آنها یک ماه پیش از آمدنشان همه جا در دل مردم قرار می گیرد، آنگاه در کوفه‏ فرود می آیند و اولاد ابو طالب به خونخواهى پدران خود قیام می کنند در آن گیر و دار ناگهان لشکر یمنى و خراسانى مانند دو اسبى که مسابقه می دهند از راه می رسند. آن دو لشکر پراکنده و غبار آلود و سواره، هر یک چنان براى ورود به کوفه مسابقه می دهند، که شعله برق همچون تیر از سم اسبهاى آنها می جهد وقتى یکى از آنها نگاه به سم اسبش می کند، می گوید: ماندن ما در اینجا از فردا دیگر سودى ندارد و هم می گویند: خدایا ما توبه کردیم، آنها مردم بى‏نظیرى هستند که خداوند آنها را در قرآن وصف کرده بقوله تعالى: إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ یعنى خداوند توبه‏کنندگان و کسانى که خود را پاکیزه کرده‏اند، دوست می دارد.

آنگاه مردى از اهل نجران دعوت امام را مى‏پذیرد و او نخستین نصرانى است که به وى می گرود او کنیسه‏اى را که در آن به رسم نصارى عبادت می کرد خراب و صلیب خود را خورد می کند سپس مهدى 7 با غلامان و مردمى که ناتوان به نظر مى‏آیند قیام می کند و با پرچم هاى هدایت به نخیله می رود. محل اجتماع تمام مردم روى زمین «فاروق» خواهد بود. در آن روز سه هزار هزار نفر در بین شرق و غرب کشته مى‏شود تا آنجا که همدیگر را به قتل می رسانند، و آن روز موقع تأویل این آیه شریفه است:

فَما زالَتْ تِلْکَ دَعْواهُمْ حَتَّى جَعَلْناهُمْ حَصِیداً خامِدِینَ  و در ماه رمضان به هنگام طلوع صبح گوینده‏اى از سمت مشرق می گوید: اى راه یافتگان جمع شوید، بعد از آن گوینده‏اى در موقع غروب می گوید: اى پیروان باطل اجتماع کنید؛ فرداى آن روز در وقت ظهر آفتاب رنگارنگ و زرد می گردد.

سپس تیره و تار مى‏شود، و در روز سوم خداوند حق و باطل را از هم جدا می سازد، ودابة الارض و لشکر روم به ساحل دریا نزدیک غار اصحاب کهف می رسند، خداوند هم جوانان اصحاب کهف را با سگشان از میان غارشان برانگیخته می گرداند، یکى از آنها موسوم به «ملیخا» و دیگرى بنام «حملاها» دو گواهى هستند که دعوت قائم 7 را می پذیرند.

  • محب الحسینی