نزول عیسی علیه السلام

نسا159:

و وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ إِلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ یَکُونُ عَلَیْهِمْ شَهِیداً (159)

و هیچ یک از اهل کتاب نیستند، جز اینکه پیش از مرگ خود به او ایمان مى‏آورند و روز قیامت، بر ایشان گواه خواهد بود.َ

(الامام الباقر 7 ) إن عیسی ینزل قبل یوم القیامة إلی الدنیا فلا یبقی أهل ملة یهودی ولا نصرانی إلا آمن به قبل موته، ویصلی خلف المهدی 7 ، قال ویحک أنی لک هذا، ومن أین جئت به؟ فقلت حدثنی به محمد بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب :، فقال:جئت بها والله من عین صافیة.

على بن ابراهیم در تفسیر خویش- به چند واسطه- از شهر بن حوشب، نقل کرده است که حجاج بن یوسف مى‏گفت: آیه «وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ إِلَّا لَیُؤْمِنَنَّ ...» مرا حیران کرده است. من به قتل یهودیان و مسیحیان، فرمان مى‏دهم. موقعى که گردن آنها را مى‏زنند هر چه انتظار مى‏کشم چیزى در این خصوص از آنها نمى‏شنوم، حتى لب‏ها را هم حرکت نمى‏دهند! گفتم: خداوند امیر را اصلاح کند! معناى آیه این نیست. پرسید: چیست؟ گفتم: عیسى بن مریم بیش از قیامت دنیا خواهد آمد و پشت سر حضرت مهدى نماز خواهد خواند. گفت: واى بر تو، این را از کجا مى‏گویى؟! گفتم: امام باقر 7  براى من حدیث کرده است. گفت: به خدا، این مطلب را از چشمه‏اى زلال آورده‏اى! بعضى از «شهر» پرسیدند: مقصودت از بیان این مطلب، چه بود؟! گفت:مى‏خواستم او را به خشم آورم.

(طبق قول معروف هر دو ضمیر «به ... موته» به حضرت مسیح بر مى‏گردند. یعنى همه یهودیان و مسیحیان، هنگامى که خداوند متعال در زمان ظهور مهدى موعود، مسیح را براى کشتن دجال، به زمین مى‏فرستند و همه ملل جهان در زیر پرچم اتحاد و اتفاق در آمده، اسلام را مى‏پذیرند، پیش از مرگش به او ایمان خواهند آورد)