عَنِ الْمُغِیرَةِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام إِذَا اخْتَلَفَ الرُّمْحَانِ بِالشَّامِ لَمْ تَنْجَلِ إِلَّا عَنْ آیَةٍ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ قِیلَ وَ مَا هِیَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ قَالَ رَجْفَةٌ تَکُونُ بِالشَّامِ یَهْلِکُ فِیهَا أَکْثَرُ مِنْ مِائَةِ أَلْفٍ یَجْعَلُهَا اللَّهُ رَحْمَةً لِلْمُؤْمِنِینَ وَ عَذَاباً عَلَى الْکَافِرِینَ فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ فَانْظُرُوا إِلَى أَصْحَابِ الْبَرَاذِینِ الشُّهْبِ الْمَحْذُوفَةِ وَ الرَّایَاتِ الصُّفْرِ تُقْبِلُ مِنَ الْمَغْرِبِ حَتَّى تَحُلَّ بِالشَّامِ وَ ذَلِکَ عِنْدَ الْجَزَعِ الْأَکْبَرِ وَ الْمَوْتِ الْأَحْمَرِ فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ فَانْظُرُوا خَسْفَ قَرْیَةٍ مِنْ دِمَشْقَ یُقَالُ لَهَا حَرَسْتَا فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ خَرَجَ ابْنُ آکِلَةِ الْأَکْبَادِ مِنَ الْوَادِی الْیَابِسِ حَتَّى یَسْتَوِیَ عَلَى مِنْبَرِ دِمَشْقَ فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ فَانْتَظِرُوا خُرُوجَ الْمَهْدِیِّ علیه السلام
ابى جعفر (امام باقر) علیه السلام که آن حضرت فرمود: [امیر المؤمنین علیه السلام فرمود] هنگامى که دو نیزه در شام ردّ و بدل شد از همدیگر باز نگردد مگر آنکه نشانهاى از نشانههاى خداوند هویدا شود. عرض شد: یا امیر المؤمنین آن نشانه چیست؟ فرمود: زلزلهاى در شام روى دهد که بیش از صد هزار نفر در اثر آن جان مىسپارد.
و خداوند آن زلزله را براى مؤمنین موجب رحمت و براى کافرین عذاب قرار میدهد و چون این پیش آمد روى دهد متوجّه سوران مرکبهاى سپید و سیاه و گوش (یا دم) بریده باشید و پرچمهاى زردى که از مغرب روى مىآورد تا آنکه بشام میرسد و این هنگامى است که بزرگترین ناراحتى و مرگ سرخ روى دهد، و چون چنین شد متوجّه باشید که شهرکى در دمشق بنام (حرستا) به زمین فرو خواهد رفت .در این هنگام فرزند هند جگر خوار از وادى یابس خروج کند تا آنکه بر منبر دمشق بنشیند، و چون این چنین شود خروج مهدى علیه السلام را منتظر باشید.
--------------------------------------------
الغیبة للنعمانی ص306( ترجمه فهرى ص360)
