نسا159:
و وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ إِلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ یَکُونُ عَلَیْهِمْ شَهِیداً (159)
و هیچ یک از اهل کتاب نیستند، جز اینکه پیش از مرگ خود به او ایمان مىآورند و روز قیامت، بر ایشان گواه خواهد بود.َ
(الامام الباقر 7 ) إن عیسی ینزل قبل یوم القیامة إلی الدنیا فلا یبقی أهل ملة یهودی ولا نصرانی إلا آمن به قبل موته، ویصلی خلف المهدی 7 ، قال ویحک أنی لک هذا، ومن أین جئت به؟ فقلت حدثنی به محمد بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب :، فقال:جئت بها والله من عین صافیة.
على بن ابراهیم در تفسیر خویش- به چند واسطه- از شهر بن حوشب، نقل کرده است که حجاج بن یوسف مىگفت: آیه «وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ إِلَّا لَیُؤْمِنَنَّ ...» مرا حیران کرده است. من به قتل یهودیان و مسیحیان، فرمان مىدهم. موقعى که گردن آنها را مىزنند هر چه انتظار مىکشم چیزى در این خصوص از آنها نمىشنوم، حتى لبها را هم حرکت نمىدهند! گفتم: خداوند امیر را اصلاح کند! معناى آیه این نیست. پرسید: چیست؟ گفتم: عیسى بن مریم بیش از قیامت دنیا خواهد آمد و پشت سر حضرت مهدى نماز خواهد خواند. گفت: واى بر تو، این را از کجا مىگویى؟! گفتم: امام باقر 7 براى من حدیث کرده است. گفت: به خدا، این مطلب را از چشمهاى زلال آوردهاى! بعضى از «شهر» پرسیدند: مقصودت از بیان این مطلب، چه بود؟! گفت:مىخواستم او را به خشم آورم.
(طبق قول معروف هر دو ضمیر «به ... موته» به حضرت مسیح بر مىگردند. یعنى همه یهودیان و مسیحیان، هنگامى که خداوند متعال در زمان ظهور مهدى موعود، مسیح را براى کشتن دجال، به زمین مىفرستند و همه ملل جهان در زیر پرچم اتحاد و اتفاق در آمده، اسلام را مىپذیرند، پیش از مرگش به او ایمان خواهند آورد)