امام سجاد علیه السلام در حین معرفی نام های ائمه در تفسیر آیه اوولی الامر رسیدند به نام امام ششم یعنی جعفر صادق علیه السلام
(مطلب قبل)
ابوخالد راوی حدیث می گوید:
گفتم: سرور من، چگونه اسم آن حضرت صادق شد، که همه ایشان صادقند؟
فرمود: پدرم از پدرش مرا حدیث کرد که رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرموده:
«وقتى فرزندم جعفر بن محمّد بن علىّ بن حسین بن علىّ بن أبى طالب متولّد شد نام او را صادق نهید، که پنجمین از فرزندان او همو که نامش جعفر است گستاخانه بر خدا و از سر کذب و دروغ ادّعاى امامت مىکند، پس نام او نزد خداوند جعفر کذّاب است، او که بر خدا افترا بسته و ادّعاى چیزى که براى او نیست را مىکند، مخالف پدر شده و بر برادرش حسد مىورزد، این همان است که پرده الهى را هنگام غیبت ولىّ خدا پاره مىکند.
سپس حضرت سجّاد علیه السّلام به شدّت گریست، بعد فرمود:
گویا جعفر کذّاب را مىبینم که طاغى زمانش را وادار مىکند تا
در امر ولىّ اللَّه و پنهان درحفظ خدا و موکّل بر حرم پدرش تفتیش کند به
خاطر جهلى که بر ولادت او دارد، و حرصى که بر قتل او دارد اگر به او دسترسى
یابد، و طمعى که به میراث او دارد تا آن را به ناحقّ غصب نماید.
أبو خالد گفت: عرض کردم: اى زاده رسول خدا، آیا چنین چیزى واقع خواهد شد؟
فرمود: آرى به خدا که واقع خواهد شد و آن در صحیفه اى که نزد ماست مکتوب است، صحیفه اى که در آن محنت هایى که پس از رسول خدا خدا بر ما جارى مىشود همه و همه مکتوب است.
