سه آیه درباره دشمنان

 (الامام الصادق علیه السلام ) نزلت فی بنی فلان ثلاث آیات قوله عزوجل: حتی إذا أخذت الارض زخرفها وازینت وظن أهلها أنهم قادرون علیها، أتاها أمرنا لیلا أو نهارا، یعنی القائم بالسیف، فجعلناها حصیدا کأن لم تغن بالامس وقوله عزوجل: فتحنا علیهم أبواب کل شئ حتی إذا فرحوا بما أوتوا أخذناهم بغتة فإذا هم مبلسون، فقطع دابر القوم الذین ظلموا وقیل الحمد لله رب العالمین. قال أ بوعبدالله: السیف. وقوله عزوجل: فلما رأوا بأسنا إذا هم منها یرکضون لا ترکضوا وارجعوا إلی ما أترفتم فیه ومساکنکم لعلکم تسئلون. یعنی القائم یسأل بنی فلان کنوز بنی أمیة.

امام صادق علیه السلام :سه آیه درباره ی بنی فلان در قرآن آمده است:

1-"تا زمانى که زمین، زیبایى خود را یافته و آراسته مى‏گردد، و اهل آن مطمئن مى‏شوند که مى‏توانند از آن بهره‏مند گردند، (ناگهان) فرمان ما،یعنی قائم علیه السلام با شمشیر ، شب‏هنگام یا در روز، فرامى‏رسد؛ و آن چنان آن را درو مى‏کنیم که گویى دیروز هرگز نبوده است"

2-"هنگامى که آنچه را به آنها یادآورى شده بود فراموش کردند، درهاى همه چیز(از نعمتها) را به روى آنها گشودیم؛ تا(کاملا) خوشحال شدند،ناگهان آنها را گرفتیم(و سخت مجازات کردیم)؛ در این هنگام، همگى مأیوس شدند

 و(به این ترتیب،) دنباله(زندگى) جمعیّتى که ستم کرده بودند، قطع شد. و ستایش مخصوص خداوند، پروردگار جهانیان است."امام فرمود:منظور شمشیر است.

3-"هنگامى که عذاب ما را احساس کردند، ناگهان پا به فرار گذاشتند! فرار نکنید؛ و به زندگى پر ناز و نعمت، و به مسکنهاى پر زرق و برقتان بازگردید! شایداز شما تقاضا کنند" یعنی قائم 7 گنج های بنی امیه را از بنی فلان طلب می کند.

بصائرص87-معجم الاحادیث ح1520-دلائل الامامه ص250-المحجه ص98-البرهان ج1ص525

از فراموشی ولایت تا پایان ناگهانی سلطنت

انعام 44

(فلما نسوا ماذکروا به فتحناعلیهم ابواب کل شی ء حتی اذا فرحوا بمااوتوا اخذنا هم بغته فاذا هم مبلسون ):(پس وقتی آنچه را باعث تذکرشان بودبکلی از یاد بردند، درهای همه لذائذ مادی را برآنها گشودیم ، تا وقتی که به آنهاشادمان و سرگرم شدند، ناگاه آنهاراگرفتیم ، پس آنگاه ایشان فرو مانده وخاموش گشتند)

امام باقر علیه السلام در تفسیر آیه فرمودند:

اینکه آیه فرموده: »پس چون آنچه [از نعمت های خدا] به ایشان تذکر داده شده بود همه را فراموش کردند«؛ یعنی وقتی ولایت امیرالمؤمنین(ع) را ترک گفتند و آن در صورتی بود که به آن مأمور شده بودند. »ابواب همه چیز را بر آنها گشودیم«؛ یعنی دولتشان در دنیا و آنچه در آن گسترده شده و اما اینکه فرموده: »تا آنگاه که به آنچه عطا شدند شادمان و مغرور گشتند به ناگاه آنها را به کیفر اعمالشان گرفتار کردیم و در آن هنگام خوار و ناامید شدند« منظور از آن قیام قائم(علیه السلام) است به طوری که گویی هیچ گونه سلطه و حکومتی بر ایشان نبوده و این است که فرموده »به ناگاه« و آخر این آیه بر پیامبر نازل گشت »پس ریشه قومی که ستم پیشه کردند کنده شده و ستایش برای خدای عالمیان است

خواری کافران

 

مائده41

یا أَیُّهَا الرَّسُولُ لا یَحْزُنْکَ الَّذینَ یُسارِعُونَ فِی الْکُفْرِ مِنَ الَّذینَ قالُوا آمَنَّا بِأَفْواهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَ مِنَ الَّذینَ هادُوا سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرینَ لَمْ یَأْتُوکَ یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَواضِعِهِ یَقُولُونَ إِنْ أُوتیتُمْ هذا فَخُذُوهُ وَ إِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا وَ مَنْ یُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِکَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَیْئاً أُولئِکَ الَّذینَ لَمْ یُرِدِ اللَّهُ أَنْ یُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِی الدُّنْیا خِزْیٌ وَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظیمٌ (41)

 اى فرستاده(خدا)! آنها که در مسیر کفر شتاب مى‏کنند و با زبان مى‏گویند: «ایمان آوردیم» و قلب آنها ایمان نیاورده، تو را اندوهگین نسازند! و(همچنین) گروهى از یهودیان که خوب به سخنان تو گوش مى‏دهند، تا دستاویزى براى تکذیب تو بیابند؛ آنها جاسوسان گروه دیگرى هستند که خودشان نزد تو نیامده‏اند؛ آنها سخنان را از مفهوم اصلیش تحریف مى‏کنند، و(به یکدیگر) مى‏گویند: «اگر این(که ما مى‏خواهیم) به شما داده شد(و محمد بر طبق خواسته شما داورى کرد،) بپذیرید، و گر نه(از او) دورى کنید!» (ولى) کسى را که خدا(بر اثر گناهان پى در پى او) بخواهد مجازات کند، قادر به دفاع از او نیستى؛ آنها کسانى هستند که خدا نخواسته دلهایشان را پاک کند؛ در دنیا رسوایى، و در آخرت مجازات بزرگى نصیبشان خواهد شد.

 (السدی) خزیهم فی الدنیا أنهم إذا قام المهدی علیه السلام  وفتحت قسطنطینیة قتلهم.

سدی:خواری آنها در دنیا زمانی است که مهدی علیه السلام قیام و قسطنطنیه را فتح کند و آنها  را بکشد.

-------------------------------------------

 تبیان ج1ص420-ملاحم ابن طاووس ص143-خریده العجائب 260-معجم الاحادیث ح1511

نا امیدیبنی امیه

 

مائده3:

 الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ دِینِکُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً :امروز کافران از (زوال) آئین شما مایوس شدند، بنا بر این از آنها نترسید و از (مخالفت) من بترسید، امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تکمیل نمودم و اسلام را به عنوان آئین (جاودان) شما پذیرفتم

عن عمرو بن شمر عن جابر قال: قال ابو جعفر علیه السلام فی هذه الایة «الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ دِینِکُمْ» یوم یقوم القائم 7 ییأس بنو امیة، فهم الذین کفروا یئسوا من آل محمد :

امام باقر علیه السلام  :روز قیام قائم عجل الله فرجه روزی است که بنی امیه ناامید می شوند. بنی امیه  همان کسانی اند که از آل محمد :ناامید می شوند.

-----------------------------

تفسیر نور الثقلین، ج‏1، ص: 587-عیاشی ج1ص292-معجم الاحادیث ح1507-البرهان ج1ص434-بحار ج51ص55

از صلح امام حسن تا قیام امام زمان

نسا77

أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتالُ إِذا فَرِیقٌ مِنْهُمْ یَخْشَوْنَ النَّاسَ کَخَشْیَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْیَةً وَ قالُوا رَبَّنا لِمَ کَتَبْتَ عَلَیْنَا الْقِتالَ لَوْ لا أَخَّرْتَنا إِلى‏ أَجَلٍ قَرِیبٍ قُلْ مَتاعُ الدُّنْیا قَلِیلٌ وَ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِمَنِ اتَّقى‏ وَ لا تُظْلَمُونَ فَتِیلاً (77)

آیا ندیدى کسانى را که به آنها گفته شد: «فعلا) دست از جهاد بدارید! و نماز را برپا کنید! و زکات بپردازید!» (امّا آنها از این دستور، ناراحت بودند)، ولى هنگامى که فرمان جهاد به آنها داده شد، جمعى از آنان، از مردم مى‏ترسیدند، همان گونه که از خدا مى‏ترسند، بلکه بیشتر! و گفتند: «پروردگارا! چرا جهاد را بر ما مقرّر داشتى؟! چرا این فرمان را تا زمان نزدیکى تأخیر نینداختى؟!» به آنها بگو: «سرمایه زندگى دنیا، ناچیز است!و سراى آخرت، براى کسى که پرهیزگار باشد، بهتر است! و به اندازه رشته شکافِ هسته خرمایى، به شما ستم نخواهد شد.

احمد

  امام باقر علیه السلام: به همراهى و حمایت از امام حسن علیه السلام  دستتان را از جنگ بازدارید. زیرا که بعد از مدت کوتاهى به شما جنگ همراه با امام حسین علیه السلام مقرّر شده است و این حکم تا وقتى که حضرت قائم علیه السلام  خروج نماید ادامه دارد، که ظفر با اوست. خداوند متعال می فرماید:"بگو بهره ی دنیا اندک است و آخرت برای کسی که پرهیزکار است بهتر است."

بشارت پیامبر به ظهور مهدی

 

آل عمران26:

ُ إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ (26):بارالها! ، تو بر هر چیزى قادرى‏

ابن ابی لیلی نقل می کند که پدرم گفت:

در جنگ خیبر پیغمبر پرچم را به على علیه السّلام داد و خداوند لشکر اسلام را فاتح گردانید آنگاه ماجراى غدیر خم و انتصاب حضرت را بمقام خلافت بلا فصل و پاره‏اى از فضائل مولى را ذکر نموده و میگوید: آنگاه پیغمبر گریست.

گفتند یا رسول اللَّه براى چه گریه می کنید؟

فرمود: جبرئیل به من خبر داد که امتم بر على ستم می کنند و او را از حقش بازمی دارند و شهیدش می نمایند و فرزندانش را نیز به قتل می رسانند و بر آنها ظلم روا می  دارند

 جبرئیل از جانب پروردگار اطلاع داده که این ستمها بالأخره پایان می پذیرد و قائم آنها ظهور می کند

و نام آنها بالامی  گیرد و همه امت دوستدار آنان می گردند، دشمنان آنها اندک‏ و بدخواه آنان خوار شود، و مدح گویان آنها افزون گردد و این در زمانى است که اوضاع شهرها تغییر کند و مردم ضعیف گردند  و از فرج امام زمان مأیوس شوند در آن هنگام قائم در میان امت آشکار شود.

نام وى مانند نام من و نام پدرش مانند نام فرزند من  و خود وى از اولاد دخترم فاطمه است. خداوند حق را با شمشیر آنها آشکار گرداند و باطل را از میان ببرد دسته‏اى از مردم با میل و گروهى از ترس پیروى آنها را انتخاب می کنند. سپس گریه پیغمبر فرو نشست. آنگاه فرمود اى جماعت مؤمنین شما را به آمدن مهدى مژده می دهم که وعده خداوند خلاف پذیر نیست و خواسته او برگشت ندارد. خداوند حکیم و خبیر و فتح الهى نزدیک است پروردگارا! آنها اهل بیت من هستند. پلیدى را از آنها دور کن و آنها را پاک و پاکیزه گردان و در پناه خودت محفوظ بدار و نصرت و یارى ده و آنها را عزیز گردان و درمانده مکن و آنان را جانشین من قرار ده إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیر

ظهور مهدی مانند زنده شدن صاحب حمار

 

سوره البقرة (2): آیه 259

أَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلى‏ قَرْیَةٍ وَ هِیَ خاوِیَةٌ عَلى‏ عُرُوشِها قالَ أَنَّى یُحْیِی هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَه‏

یا همانند کسى که از کنار یک آبادى(ویران شده) عبور کرد، در حالى که دیوارهاى آن، به روى سقفها فرو ریخته بود، (و اجساد و استخوانهاى اهل آن، در هر سو پراکنده بود؛ او با خود) گفت: «چگونه خدا اینها را پس از مرگ، زنده مى‏کند؟!» (در این هنگام،) خدا او را یکصد سال میراند؛ سپس زنده کرد

 (الباقر علیه السلام) مثل أمرنا فی کتاب الله مثل صاحب الحمار أماته الله مائة عام ثم بعثه.

ابی بصیر می گوید که از امام باقر شنیدم که می فرمود مثل ما در کتاب خداوند- قرآن کریم- مثل صاحب حمار است که خداوند او را یکصد سال میراند و سپس او را زنده کرد.

-----------------------------------

 ترجمه غیبت طوسی ص 731-غیبت طوسی ص260-الایقاظ من الهجعه ص184-185ب6ح40-اثبات الهداه ج3ص512-معجم الاحادیث ح1471

ذکر خضر و الیاس هنگام حج شعار یاران مهدی

 

قال الإمام ‏الحسن أبو محمد علیه السلام:و إذا أردت أن یؤمنک بعد ذلک من الغرق و الحرق و السرق  فقل إذا أصبحت:

«بسم الله ما شاء الله- لا یصرف السوء إلا الله

«بسم الله» ما شاء الله لا یسوق الخیر إلا الله

«بسم الله» ما شاء الله، ما یکون من نعمة فمن الله،

«بسم الله» ما شاء الله- لا حول و لا قوة إلا بالله العلی العظیم

«بسم الله» ما شاء الله [و] صلى الله على محمد و آله الطیبین»

.فإن من قالها ثلاثا إذا أصبح- أمن من الحرق و الغرق و السرق حتى یمسی.و من قالها ثلاثا إذا أمسى- أمن من الحرق و الغرق و السرق حتى یصبح‏ و إن الخضر و إلیاس ع یلتقیان فی کل موسم، فإذا تفرقا تفرقا عن هذه الکلمات.و إن ذلک شعار شیعتی ، و به یمتاز أعدائی من أولیائی یوم خروج قائمهم ص.

 إمام عسکری :هنگامی که خواستی تو را از غرق  شدن و سوختن وسرقت  ایمن دارد صبح هنگام بگو

: به نام خدا هر انچه خدا بخواهد بدی را جز خدا دفع نمیکند «بسم الله» ما شاء الله خیر را جز خدا جاری نمی کند «بسم الله» ما شاء الله هر نعمتی هست از جانب خداست «بسم الله» ما شاء الله توان ونیرویی جز با خداوند بالا مرتبه ی بزرگ نیست «بسم الله» ما شاء الله و درود خدا بر محمد وال پاکش.

پس هر کس آن را 3 بار صبح بگوید تا شب از غرق  شدن و سوختن وسرقت  ایمن است وهر کس آن را 3 بارشب  بگوید تا صبح از غرق  شدن و سوختن وسرقت  ایمن است و خضر و الیاس هر سال هنگام حج هم را می بینند و هنگام جدا شدن با این کلمات  خدا حافظی می کنند  واین شعار شیعیان من است و  هنگام قیام قائم عجل الله فرجه به وسیله ی آن دوستانم از دشمنانم شناخته می شوند.

التفسیر المنسوب إلى الإمام العسکری، ص 20

جن 24 و اصحاب مهدی

جن24:

حَتَّى إِذا رَأَوْا ما یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ ناصِراً وَ أَقَلُّ عَدَداً (24)

: (این کارشکنى کفار هم چنان ادامه مى‏یابد) تا زمانى که آنچه را به آنها وعده داده شده ببینند، آن گاه مى‏دانند چه کسى یاورش ضعیفتر و جمعیتش کمتر است‏

محمد بن یعقوب: عن علی بن محمد، عن بعض أصحابنا، عن ابن محبوب، عن محمد بن الفضیل، عشن أبی الحسن الماضی علیه السلام  قال:حَتَّى إِذا رَأَوْا ما یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ ناصِراً وَ أَقَلُّ عَدَداً: «یعنی بذلک القائم علیه السلام  و أنصاره».

محمد بن فضیل از امام أبی الحسن ماضی امام کاظم علیه السلام پرسید:منظور از "تا اینکه  آنچه وعده داده شده اند را ببینند پس به زودی می فهمند کم یار وضعیف ترکیست"؟فرمود:منظور قائم علیه السلام و یارانش است.

--------------------------------------------------------

معجم الاحادیث ح1666-کافی ج1ص432-تاویل الایات ج2ص730-الصافی ج5ص238-المحجه ص238-الاصفی ج4 ص1364-البرهان ج4ص392-بحار ج24ص336-نورالثقلین ج5ص441-ینابیع الموده ص429

نور 55 یاران مهدی

نور55:

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ

خدا به کسانى از شما که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند وعده کرده که شما را در این سرزمین جانشین دیگران کند، آن چنان که گذشتگان آنان را جانشین کرد، و نیز دینشان را آن دینى که براى ایشان پسندیده استقرار دهد و از پى ترسى که داشتند امنیت روزیشان فرماید تا مرا عبادت کنند و چیزى را با من شریک نکنند و هر کس پس از این کافر شود آنان خود عصیان‏پیشگانند.

امام سجاد  علیه السلام  :آنها به خدا سوگند شیعیان ما هستند، خداوند این کار را براى آنها به دست مردى از ما انجام مى ‏دهد که «مهدى علیه السلام    » این امت است زمین را پر از عدل و داد مى‏کند آن گونه که از ظلم و جور پر شده باشد و هم او است که پیامبر صلی الله علیه و اله در حق وى فرموده اگر از عمر دنیا جز یک روز باقى نماند خداوند آن روز را آن قدر طولانى مى‏ کند تا مردى از دودمان من که نامش نام من است حاکم بر زمین شود و صفحه زمین را پر از عدل و داد کند آن گونه که از ظلم و جور پر شده باشد.